Αμηχανία προκαλούν στην αξιωματική αντιπολίτευση μια σειρά από μεταμνημονιακές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση. Και αυτό γίνεται κάθε μέρα πιο φανερό, από τις διαδοχικές τοποθετήσεις γαλάζιων στελεχών, ειδικότερα στο θέμα του κατώτατου μισθού και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Του Ανδρέα Πετρόπουλου
Στην Πειραιώς στην αρχή κρατούσαν χαμηλούς τόνους όσον αφορά στις επερχόμενες αλλαγές στα εργασιακά, έχοντας επιλέξει να "χτυπήσουν" την κυβέρνηση στο θέμα του Ασφαλιστικού. Και αυτό καθώς θεωρούν ότι οι επιβαρύνσεις από τις ασφαλιστικές εισφορές μιας μικρής μερίδας ελευθέρων επαγγελματιών διαμορφώνει ένα προνομιακό κοινό για την Νέα Δημοκρατία.
Την περασμένη Παρασκευή όμως και με δεδομένη πλέον την κατάργηση του υπο-κατώτατου μισθού, μετά την εξαγγελία του πρωθυπουργού στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ (και την σημερινή εξειδίκευση για το χρονοδιάγραμμα από την υπουργό Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου) ο πρόεδρος του κόμματος, έκανε την δική του εξαγγελία, έστω και κατόπιν εορτής, τονίζοντας ότι με την Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση δεν θα υπάρχει υπο-κατώτατος μισθός.
Πρόκειται για μια κίνηση αναγκαστική, μπροστά σε μια σημαντική αλλαγή που είναι πλέον δεδομένη.
Αν σταθεί ωστόσο κάποιος στις κατά καιρούς - την τελευταία διετία - εκφωνήσεις του Κυρ.Μητσοτάκη για τα Εργασιακά και τα μισθολογικά, κυριολεκτικά θα χαθεί στη μετάφραση.
Είναι ο ίδιος που μόλις πριν πέντε μήνες χαρακτήρισε "ξεπερασμένο το 8ωρο" κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Digital Economy Forum 2018. Στην ίδια ομιλία που ήταν ένας πραγματικός ύμνος στην "ευελιξία της εργασίας, αποδόμησε πλήρως και τις Συλλογικές Συμβάσεις, περιγράφοντας ένα "σκοτεινό" τοπία για τον κόσμο της εργασίας.
Αυτές οι μεταλλάξεις του προέδρου και του κόμματος σε μείζονα ζητήματα μαρτυρούν, πέρα από άλλα που θα μπορούσε να αναφέρει κανείς, έλλειψη προγράμματος και προγραμματισμού.
Υπογραμμίζουν με έντονο τρόπο, ότι δύο χρόνια τώρα στο συντηρητικό κεντροδεξιό κόμμα που φιλοδοξεί να έρθει στα πράγματα στις προσεχείς εκλογές, τίποτα δεν έχει δουλευτεί πραγματικά. Κανένα πρόγραμμα, έστω για τα μάτια του κόσμου. Οδηγός είναι η συγκυρία, και το εκάστοτε ακροατήριο.
Η Νέα Δημοκρατία δείχνει ακόμα παγιδευμένη στις λανθασμένες θεωρίες της "πολιτικής παρένθεσης" του ΣΥΡΙΖΑ και του "τέταρτου μνημονίου".
Πίστευε και επαναπαύθηκε ότι όλα θα λυθούν από τις "καταιγιστικές εξελίξεις", που σχεδόν σε καθημερινή βάση προαναγγέλονταν όμως δεν ήρθαν ποτέ. Και σήμερα, μπορεί να υποστηρίζει πόσο κακός είναι ο υπο -κατώτατος μισθός για τους νέους, αλλά και πόσο ξεπερασμένο είναι το 8ωρο. Και κανείς να μη βγάζει άκρη...
Αυτό θα γίνεται πιο καθαρό όσο θα προχωράμε στην νέα - εκτός προγραμμάτων - εποχή και φαίνεται να είναι το μεγαλύτερό της πρόβλημα. Η Νέα Δημοκρατία είναι φανερό ότι ξέμεινε από πρόγραμμα και θέσεις, με το κλείσιμο του προγράμματος. Καθώς το Μνημόνιο αποδεικνύεται ότι ήταν για την ίδια "το πρόγραμμα".
