Κανένας άνθρωπος της ενημέρωσης, κανένας δημοκρατικός πολίτης, δεν νιώθει ευτυχής από τα εμπάργκο των πολιτικών κομμάτων στα ΜΜΕ. Και αυτό με την παραδεκτή νομίζω αναγνώριση ότι το εμπάργκο εις βάρος κάποιου ΜΜΕ είναι αντιδημοκρατική πρακτική, ενας "τραμπισμός" που πλήττει βάναυσα τη δημοκρατία και τον πλουραλισμό.

Του Ανδρέα Πετρόπουλου

Με αυτή τη γενική θεώρηση μπορεί να απαντηθούν οι αποφάσεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ για εμπάργκο στο ΣΚΑΙ, αλλά και πολύ περισσότερο το εμπάργκο της Νέας Δημοκρατίας στη Δημόσια Τηλεόραση.

Ξέρω ότι υπάρχουν ενστάσεις και ισχυρός αντίλογος, όχι τόσο στην ουσία, του παραπάνω ισχυρισμού, αλλά κυρίως ως αντίδραση στα διαδοχικά κρούσματα παραδημοσιογραφίας, fake news, πλήρους διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. "Συμπτώματα" που διαχέονται συνειδητά από συγκεκριμένα κέντρα που σχεδιάζουν και ΜΜΕ που εκτελούν.

Για παράδειγμα μπορεί να μονοπωλήσει επί 24ωρου βάσεως τη θεματολογία κάποιου ΜΜΕ τα κατασκευασμένα ερωτήματα: «Τι συνδέει τον Τσίπρα με τον Μαδούρο»; «Με τι κρατάει τον Τσίπρα ο Καμμένος;» Φτηνά ταμπλόϊντ εικονογραφημένα στο γυαλί...

Ακόμα χειρότερα, αυτά τα φτηνά ερωτήματα υιοθετούνται άμεσα από κομματικά επιτελεία και εκφωνούνται μέχρι και από το βήμα της Βουλής από τον αρχηγό, με το κόμμα και το κανάλι να αλληλοσυγχαίρονται, για τη διαμόρφωση της ατζέντας.

Ας πάμε όμως στα "φρέσκα".

Η απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να προχωρήσει στην άρση του εμπάργκο στην ΕΡΤ, αναμφίβολα είναι μια θετική εξέλιξη. Μένει ωστόσο να αποδειχθεί αν αυτό έγινε από ώριμη σκέψη, αναθεώρηση μέρους των ισοπεδωτικών αντιλήψεων που κατοικοεδρεύουν σε ένα τμήμα της ηγεσίας, ή αποτελεί ένα τακτικό ελιγμό στην τελική ευθεία των εκλογών.

Μακάρι να ισχύει το πρώτο. Και να μην ισχύουν όσα εκφράζουν στελέχη της και δημοσιογράφοι (!) που ονειρεύονται την «ισοπέδωσή» της με κάθε μέσο. Όπως για παράδειγμα ο αποβληθείς από τα τις τάξεις του ΣΚΑΙ δημοσιογράφος που στην προτροπή να εισέλθουν τανκς στη δημόσια τηλεόραση απάντησε κοφτά: «Ψηφίστε σωστά και το ‘χουμε»...

Αν ισχύει αυτή η εκδοχή και η τωρινή απόφαση είναι ένας ελιγμός, μιλάμε για μια άτυπη ρεβάνς, για την άλλη όψη του χθεσινού εμπάργκο.