Όσα άθλια και εκφυλιστικά συμβαίνουν στη ΓΣΕΕ με αφορμή το συνέδριο, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι άλλο ένα αποτέλεσμα σήψης και παρακμής που άφησε πίσω του ο καταστροφικός δικομματισμός ΝΔ - ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων 40 χρόνων.

του Ανδρέα Πετρόπουλου

Δεδομένες σε ένα βαθμό, είναι οι ευθύνες και της Αριστεράς, κυρίως γιατί ανέχθηκε αυτή τη φάρσα.

Καθαρό Συνέδριο, χωρίς συνέδρους «μαϊμου» δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει. Το Συνέδριο αφορά μια μικρή μειοψηφία εργαζομένων σε μεγάλο βαθμό απόλυτα ελεγχόμενων από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Το ΠΑΜΕ που δεν τολμά εδώ και δεκαετίες να προχωρήσει και επισήμως σε οργανωτική διάσπαση, είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Μένει γιατί είναι εξαρτημένο οικονομικά. Ο Καραγεωργόπουλος δεν είναι το μοναδικό υβρίδιο «εργοδότη - συνδικαλιστή». Οι εργολάβοι Οικοδομών του ΠΑΜΕ που χρησιμοποιούν αλλοδαπούς (ανασφάλιστους) οικοδόμους τι είναι;

Όλοι για τα «μπετά» δουλεύουνε...

Με τον Παναγόπουλο να κλαψουρίζει, προσπαθώντας να ενοχοποιήσει την κυβέρνηση (Αστυνομία, Δικαιοσύνη) γιατί δεν μπορεί να κάνει «συνέδριο» και να προχωρήσει σε πρόβα συνεργασίας με την Μητσοτακική Δεξιά στη ΓΣΕΕ, ίσως πρέπει να παρθούν άλλου τύπου πρωτοβουλίες.

Ή θα προηγηθεί ένα Συνέδριο αυτοκάθαρσης και μετά συνέδριο εκλογής νέας διοίκησης. Ο εκφυλισμός έχει γίνει ήδη τέλειος...