Ο Έλληνας ψηφοφόρος που θα πάει στην κάλπη στις 26 Μαΐου, έχει πειστεί, δυστυχώς, ότι ψηφίζει για... βουλευτικές εκλογές, "για να φύγει η κυβέρνηση" της χώρας (!), κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα! Πόσοι, άραγε άκουσαν τους υποψήφιους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδυνής τηλεμαχίας, για να σχηματίσουν μία πολύ πιό τεκμηριωμένη άποψη, από αυτή που προσφέρει το ελληνικό πολιτικό σύστημα;

Άκουσα το μεγαλύτερο μέρος του χθεσινοβραδυνού debate των υποψηφίων των ευρωπαϊκών πολιτικών σχηματισμών, κατά τη διάρκεια του οποίου θίχτηκαν και συζητήθηκαν καίρια θέματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση της επόμενης ημέρας, ενώ την ίδια ημέρα, το μεσημέρι, είχα παρακολουθήσει τη συνέντευξη του ΣΕΒ, για το ίδιο θέμα. Λαμβάνοντας υπόψη τα πεδία στα οποία συγκρούονται τα εδώ πολιτικά κόμματα, ειδικά το τελευταίο δίμηνο, αναρωτήθηκα, ευρωεκλογές έχουμε στην Ελλάδα ή εθνικές εκλογές;

Στα μεγάλα θέματα που απασχολούν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη επικέντρωσαν οι υποψήφιοι για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά τη διάρκεια τηλεμαχίας. Οι επικεφαλής των ψηφοδελτίων των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέφρασαν τις απόψεις τους για θέματα αιχμής, όπως το μεταναστευτικό, η οικονομία και η κλιματική αλλαγή και παρουσίασαν το όραμά τους για το μέλλον της Ευρώπης.

Στην Ελλάδα, όμως, η πολιτική ατζέντα, δυστυχώς, με ευθύνη όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης - που λυσσομανούν να ρίξουν την κυβέρνηση με οποιοδήποτε τρόπο, προδίδοντας δυστυχώς και στοιχεία μίσους κατά της κυβέρνησης, του πρωθυπυργού Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ - αλλά και με επακόλουθη ευθύνη και της κυβέρνησης, που - στην προσπάθειά της να αμυνθεί έναντι χυδαίων ακόμα και προσωπικών επιθέσεων επιθέσεων και ορυμαγδού ψευδών και fake news - ακολούθησε αυτό το μολυσμένο κατά των δημοκρατικών θεσμών κύμα και κλίμα.

Για το Περιβάλλον: Η Ελλάδα και τα κόμματά της, τι λένε, γνωρίζουμε; (πραγματική και συστηματική φροντίδα για το περιβάλλον, για το μέλλον των επόμενων γενεών, δυστυχώς δεν υπάρχει - ο δε Τραμπ αποσύρθηκε από τη συμφωνία για τους ρύπους. Δείτε, έστω και τώρα, τι αναφέρουν τα κόμματα για την τύχη του πλανήτη μας)

Στο στόχαστρο των περισσότερων συμμετεχόντων στο debate βρέθηκε ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (που είχε την πλειοψηφία των εδρών στο προηγούμενο Ευρωκοινοβούλιο), Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος υποσχέθηκε μια "νέα αρχή" για την Ευρώπη, εφόσον αναλάβει τα καθήκοντα του προέδρου της Επιτροπής. Οι περισσότερες προκλήσεις στις οποίες κλήθηκε να απαντήσει αφορούσαν την κλιματική αλλαγή και το γεγονός ότι ενώ το κόμμα του μιλάει για ανάγκη φιλόδοξης δράσης στο εν λόγω ζήτημα, στην προηγούμενη θητεία του Ευρωκοινοβουλίου δεν ψήφιζε ανάλογα. Ο βασικός του αντίπαλος από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Φρανς Τίμερμανς υιοθέτησε την άποψη μιας περιβαλλοντικής ΜΚΟ που χαρακτήρισε τους ευρωβουλευτές του ΕΛΚ "δεινόσαυρους", ενώ η υποψήφια των Πρασίνων, Σκα Κέλερ έφερε παραδείγματα συγκεκριμένων ψηφοφοριών, όπως αυτή για τη μεγαλύτερη μείωση των εκπομπών, την οποία το ΕΛΚ καταψήφισε. Ο υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Νίκο Κιουέ απάντησε από την πλευρά του στο επιχείρημα του Μ. Βέμπερ ότι η όποια μετάβαση πρέπει να γίνει χωρίς να πληγούν τα κατώτερα στρώματα, πως υπάρχουν παραδείγματα εργοστασίων που έκλεισαν στην ΕΕ προκειμένου να μεταφερθούν σε τρίτες χώρες που μολύνουν ακόμα περισσότερο.

Οικονομία-Ανεργία: Η Ελλάδα και τα κόμματά της, τι λένε, γνωρίζουμε; (Εκτός από τον...ψυκτικό του Περιστερίου, ακούσατε πολιτικές από όλα τα κόμματα; Έστω και τώρα, ψάξτε, ρωτείστε, κάποιοι έχουν θέσεις και μάλιστα τις εφαρμόζουν)

Στο ζήτημα της οικονομίας και συγκεκριμένα στην καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας όπου αναφέρθηκε και η περίπτωση της Ελλάδας, οι υποψήφιοι εξέφρασαν διαφορετικές και ορισμένες φορές αντίθετες απόψεις. Ο Μ. Βέμπερ έκανε λόγο για την ανάγκη συνδυασμού "υπευθυνότητας" και "αλληλεγγύης", υπερασπιζόμενος την τρέχουσα οικονομική πολιτική.

Η Μαργκρέτε Βεστάγκερ από τη Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE) επισήμανε ότι "χρειαζόμαστε την δυνατή οικονομία και την ανάπτυξη" αλλά ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε κράτους-μέλους.

Οι υποψήφιοι της Αριστεράς, των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών συμφώνησαν για τα καταστροφικά αποτελέσματα της λιτότητας και τάχθηκαν υπέρ του ευρωπαϊκού κατώτατου μισθού. Για τον Φ. Τίμερμανς, ωστόσο, υπήρξε μια "κάρτα" από πλευράς Μ. Βέμπερ, ο οποίος επισήμανε πως οι πολιτικές λιτότητας εφαρμόστηκαν από εκπρόσωπους και των Σοσιαλιστών που κατείχαν τα τελευταία χρόνια τις αντίστοιχες θέσεις (ανέφερε τον Πιερ Μοσκοβισί, τον Γερούν Ντάισελμπλουμ και το σημερινό πρόεδρο του Eurogroup, Μάριο Σεντένο), καλώντας τους να αναλάβουν την ευθύνη για τις πολιτικές τους.

Μετανάστευση: "Άφωνη" η Ελλάδα, ενώ έχει το μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών και την καλύτερη, μακράν μεταχείρισή τους. (Το πεδίο μονοπωλεί ο ακροδεξιός Σαλβίνι, ο Όρμπαν, η Πολωνία, η Αυστρία, η Τσεχία και άλλοι κεντροευρωπαίοι. Ενώ, εδώ, κάποιοι ακόμα λένε - ψιθυριστά ή φωναχτά -  ότι πρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ, να τους...ρίξουμε στη θάλασσα και να μην αφήνουμε τα παιδιά τους να πάνε σχολείο, μαζί με τα δικά μας, μία χώρα μεταναστών, πριν μερικές δεκαετίες, μην το ξεχνάμε)

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της μετανάστευσης, τη σκληρότερη στάση κράτησε όπως ήταν αναμενόμενο ο Τσέχος υποψήφιος από η Συμμαχία Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, Γιαν Ζάχραντιλ, ο οποίος τάχθηκε εναντίον των ποσοστώσεων στη φιλοξενία των προσφύγων και υπερασπίστηκε τα μεταναστευτικά κέντρα εκτός Ευρώπης. Ο Μ. Βέμπερ μίλησε για έλεγχο των συνόρων και για ανθρωπιστική ευθύνη απέναντι στους πρόσφυγες, ενώ η Μ. Βεστάγκερ για κοινή πολιτική ασύλου, νόμιμη μετανάστευση και αλληλεγγύη. Ο υποψήφιος της Αριστεράς σημείωσε πως προερχόμενος ο ίδιος από έναν πατέρα μετανάστη "χωρίς χαρτιά", υποστηρίζει πως η μετανάστευση είναι "ευκαιρία" και όχι "εισβολή".

Φορολογία: Η Ελλάδα και τα κόμματά της, τι λένε, γνωρίζουμε; (έχουμε ιδίαν και πικρή πείρα, με τις εκατοντάδες offshore, στις οποίες διοχετεύθηκε το χρήμα της χώρας - όπου υπάρχουν διεθνείς αποκαλύψεις, η Ελλάδα, η...Βασίλω, πρώτη!)

Όσον αφορά τα άλλα θέματα που συζητήθηκαν, την καλύτερη στιγμή της, την είχε η Μ. Βεστάγκερ στην ερώτηση για τη φορολόγηση των μεγάλων ψηφιακών εταιριών, ένα θέμα με το οποίο έχει ασχοληθεί επισταμένως από τη θέση της Ευρωπαίας επιτρόπου για τον Ανταγωνισμό. Ενώ ανέφερε χώρες όπως η Μάλτα, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η Κύπρος στις οποίες πρέπει να γίνει "δουλειά" στο εν λόγω θέμα, αρνήθηκε να τις χαρακτηρίσει "φορολογικούς παραδείσους" γιατί, όπως είπε, "φορολογικοί παράδεισοι είναι εκεί όπου όλοι πληρώνουν τους φόρους τους".

Συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου: Εδώ, τις ξεχάσαμε! (αποδείχθηκε ότι παρόμοιες συμφωνίες, θα ήταν καταστροφικές για την Ευρώπη, για το λόγο αυτό ακόμα και συντηρητικοί της Γηραιάς Ηπείρου, τις απέρριψαν)

Τέλος, ο Μ. Βέμπερ στη συζήτηση για τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου της ΕΕ προκάλεσε τα "αριστερά κόμματα", όπως είπε, τα οποία τις καταδικάζουν, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη μπορεί να χρησιμοποιήσει το εμπόριο για να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Η απάντηση που έλαβε από τους υποψήφιους της Αριστεράς και των Πρασίνων ήταν ότι αντί να γίνεται αυτό, η Ευρώπη μειώνει τα στάνταρντ της.