Τα κρούσματα δεν είναι μόνο σημερινά, ενδημούν περί τις δύο δεκαετίες και έχουν την αφετηρία τους στην τρέλα του Χρηματιστηρίου της περιόδου, που πλούτισε λίγους και επιτήδειους και κατέστρεψε χιλιάδες υποψήφιους...εκατομμυριούχους. Πλην όμως, γιγαντώθηκαν τα παρασιτικά αυτά φαινόμενα και τείνουν σήμερα, δυστυχώς, να διαμορφώνουν απόψεις και να επηρεάζουν ακόμα και σοβαρούς και καλά πληροφορημένους ανθρώπους.

Πρόκειται για τη μόρφή αυτή της δημοσιογραφίας, που έχει έντονο καταγγελτικό χαρακτήρα - ασχέτως αν υπάρχει πράγματι ουσιαστικό θέμα που χρήζει καταγγελίας - που αγνοεί την ουσία και την πραγματική είδηση, αλλά "χτίζει" πάνω στον εντυπωσιασμό και την ανάδειξη απείρως επουσιωδών θεμάτων, αλλά με τον κατάλληλο χρωματισμό, γίνονται πολλές φορές "πρώτη είδηση" στο Μέσο Ενημέρωσης που εργάζεται ο δημοσιογράφος.

Μιλάμε, κατ΄ ουσίαν για τον περίφημο "κιτρινισμό", που δρέπει δάφνες καθημερινά και που αποτελεί, δυστυχώς,πρότυπο πολλών νέων συναδέλφων και ένα πολύ εύκολο μέσο ανέλιξης, επαγγελματικής, οικονομικής και κοινωνικής, εφόσον ο περίγυρος όχι μόνο ανέχεται τέτοια φαινόμενα, αλλά και τα θρέφει, οδηγώντας σε ολισθηρο δρόμο λειτουργούς της ενημέρωσης, της είδησης, των γεγονότων, της ίδιας της υγιούς δημοσιογραφίας.

Ειδικότερα στον τομέα του ευρύτερου οικονομικού ρεπορτάζ, η κατάσταση που επικρατεί είναι επιεικώς τραγική. Το κάθε Μέσο Ενημέρωσης, με εργαλείο φυσικά τον δημοσιογράφο που καλύπτει το τάδε ή το δείνα γεγονός, είτε είναι "ταγμένο" το ίδιο με το α ή β οικονομικό-επιχειρηματικό συμφέρον είτε ο διαπιστευμένος συνάδελφος δεν τολμά ή δεν θέλει να εναντιωθεί στην επιλογή του Μέσου που εργάζεται και ακολουθεί τη "γραμμή" του εργοδότη του.

Αποτέλεσμα; Ο θρίαμβος της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, της παραπληροφόρησης και του εξωβελισμού της είδησης, της πεμπτουσίας, δηλαδή, του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας. Ούτε καν η είδηση αυτούσια, έστω σε μία αράδα και στη συνέχεια ας ακολουθήσει η όποια... ομοβροντία κατασκευής "άλλης είδησης".

Υπάρχει, όμως, μία ακόμα στρέβλωση, εξίσου σημαντική με την τεχνητή απόκρυψη της είδησης, δια της παραχάραξής της και της ακύρωσής της ως αυθεντικού γεγονότος. Πρόκειται για το περίφημο φαινόμενο της ακατάσχετης, ατέρμονης και αποπροσανατολιστικής αριθμολαγνείας, που διακατέχει μερίδα δημοσιογράφων, που εζήλωσαν εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα την δόξα των αναλυτών είτε ανεξάρτητων εταιρειών και ελληνικών ή ξένων  οίκων είτε τραπεζών. Αυτή η κατηγορία δημοσιογράφων επιδίδεται μετά μανίας (και σε μόνιμο ανταγωνισμό μεταξύ των μελών της) σε πλημμυρίδα παρουσίασης αριθμών, συμβόλων, δεικτών, συγκρίσεων και αναφορών, που ενδιαφέρουν περί τους 20-30 ανθρώπους της αγοράς και κανέναν άλλο.

Είναι μάλιστα τέτοια η κατάσταση, έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις, που οι ανήκοντες στην κατηγορία αυτή, έχουν απωλέσει το μέτρο και το επιχείρημα ή αντεπιχείρημα της όποιας άλλης πλευράς ή του εκάστοτε συνομιλήτή τους το χάνουν, δεν το καταγράφουν καν, το προσπερνούν, γιατί το ενδιαφέρον τους έχουν εθιστεί να επικεντρώνεται, δυστυχώς, στην άντληση οποιουδήποτε ψήγματος, που ευνοεί τον κιτρινισμό που θέλουν να προσδώσουν στο ρεπορτάζ τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, από αφήγηση παλαιού και έγκριτου συναδέλφου:

Συνέντευξη Τύπου συστημικής τράπεζας και κάποια στιγμή, παρασυρμένος προφανώς κορυφαίος της διοίκησης της τράπεζας από την συνεχή παρακώληση των όσων ήθελε να πεί και συνεχώς τον διέκοπτε συγκεκριμένη ομάδα αυτής της κατηγορίας και νοοτροπίας που περιγράφω, αναφέρει  ότι ο ίδιος θα προτιμούσε ένα "κούρεμα" δανείων ακόμα και 50%, παρά να τα δώσει προς διαχείριση ή να τα πωλήσει σε fund! Αλλά τον εμποδίζει το ιερατείο του SSM και άλλων κοινοτικών οργάνων!

Και αντί αυτή η είδηση, να είναι πρώτο θέμα παντού, δεν αναφέρθηκε πουθενά και από κανένα Μέσο!!!

Αντιθέτως, σε sites κυρίως και λιγότερο σε εφημερίδες, την ίδια ημέρα και την επόμενη, χύθηκε πολύ μελάνι και υπέφεραν πληκτρολόγια, για να αναφερθούν σε όλα τα υπόλοιπα θέματα που ανέδειξε η εν λόγω συνέντευξη, αλλά η ανάδειξη μίας τέτοιας ομολογίας, που συνιστά την κορωνίδα αυτού που ονομάζεται "πρώτη είδηση", πήγε στα αζήτητα, προς θρίαμβο της αριθμολαγνείας και της ανάδειξης δημοσιογράφων σε περισπούδαστους αναλυτές.

(Σ.Σ: Θα μπορούσαν κάποιοι να μετακομίσουν στον κλάδο των αναλυτών, αλλά εκεί ο κιτρινισμός δεν ευδοκιμεί, ανθίζουν άλλα είδη λουλουδιών)