Του Ανδρέα Πετρόπουλου

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, για το να πούμε κομψά, οι κήρυκες της αριστείας, του (δήθεν) εκσυγχρονισμού, των (δήθεν) μεταρρυθμίσεων και του πολιτικού σαβουάρ βιβρ για το μέγα σκάνδαλο της Novartis.

Δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, παρότι και διοίκησαν και κυβέρνησαν. Και καταγγέλλουν ότι αν βγουν οι «κουκούλες», θα αποδειχθεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, το.. φιάσκο που στήθηκε από τους κυβερνώντες, το FBI, και δεν ξέρω ποιους άλλους βάζουν εμπόδια στην φυσική ροή των πραγμάτων. Δηλαδή στην πορεία να επανέλθουν στην κυβέρνηση οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας».

Αυτά σε πολιτικό επίπεδο.

Ας ρίξουμε όμως μια φευγαλέα ματιά σε πραγματικό, διαχειριστικό και κυβερνητικό επίπεδο. Πως πολιτεύτηκαν π.χ. από το 2000 και μετά όσοι διοίκησαν Ασφαλιστικά Ταμεία, υπηρέτησαν ως υπουργοί τα κρίσιμα υπουργεία Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας. Αν γνώριζαν ή όχι οι άμεσοι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, οι πρωθυπουργοί της ίδιας περιόδου, τι έπρατταν εν αγνοία ή εν γνώση τους..

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Δαπάνες ασφαλιστικών ταμείων 2000-2009:

Οι συντάξεις από 9 δισ. έφτασαν τα 23 δισ.

Οι δαπάνες (των Ταμείων) για φάρμακα 1 δισ. πήγαν στα 8 δισ.

Οι δαπάνες των Νοσοκομείων (για πάσης φύσεως υλικά) από 1 δισ. σε 9 δισ.

Τι δείχνουν τα συγκεκριμένα στοιχεία (σε πλήρη ανάπτυξη θα τα δημοσιοποιήσουμε στην Αυγή τις επόμενες ημέρες) της συγκεκριμένης περιόδου:

Πρώτον, την τεράστια σπατάλη - καταλήστευση των ασφαλιστικών εισφορών του κράτους στο νοσοκομειακό/φαρμακευτικό κύκλωμα.

Δεύτερον, όλη η αύξηση της επιχορήγησης ασφαλιστικών ταμείων (3 μονάδες του ΑΕΠ) από το κράτος ανάμεσα 2000-2009 έχει πάει σε αυτό το κύκλωμα, όπου οι δαπάνες αυτές αυξήθηκαν από 2 δισ. σε 17 δισ.!

Σε όλη την μνημονική περίοδο που ξεκινάει αμέσως μετά, τα εκατομμύρια των συνταξιούχων, όλων των κατηγοριών, βομβαρδιζόντουσαν με κατηγορίες ότι «ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους», ότι έπαιρναν «παχυλές συντάξεις», ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα (μαζί με τους δημόσιους υπαλλήλους) έριξε «τη χώρα στα βράχια».

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, οι αποκαλύψεις για μέρος του πλιάτσικου στο ασφαλιστικό και στο δημόσιο σύστημα υγείας, αποδεικνύουν κάτι «το ’χαμε τούμπανο», ενώ οι άριστοι κυβερνώντες, πριν και μετά τα μνημόνια «κρυφό καμάρι».

Μας έπαιρναν τα λεφτά από την «τσέπη» των Ταμείων μας! Χωρίς κανείς να τους ελέγχει, χωρίς να έχουν λογοδοτήσει ποτέ για το βάθος και την έκταση μιας ληστείας που ακουμπάει σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς ακόμα και τα 30 δισ. ευρώ!

Αν λοιπόν δικαιώνεται πλήρως ένα σύνθημα των πλατειών της αγανάκτησης δεν είναι άλλο από το «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα»!

Αναδημοσίευση από την Αυγή της Τρίτης 13 Φεβρουαρίου