Οι ιστορικές και δυναμικές επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, ούτε σε μία ημέρα χτίζονται ούτε σε μία χρονική φάση απαξιώνονται, ειδικά όταν το μέγεθός τους, η κοινωνική τους εμβέλια και ο ρόλος τους στην εθνική οικονομία ήταν, είναι και θα είναι καθοριστικός και κομβικός. Αυτό, θα πρέπει να το έχουν υπόψη τους φίλοι και ανταγωνιστές και μόνιμοι ή ευκαιριακοί επενδυτές στο χώρο της ενέργειας.

Το BigBusiness.gr επιχειρεί μία όσο το δυνατόν αντικειμενική και σε βάθος ανάλυση και παρουσίαση των σημερινών δεδομένων της ιστορικής βιομηχανία ηλεκτρισμού, η οποία βιώνει μία περίοδο δύσκολη, με κυρίαρχες τις αμφισβητήσεις και τον πόλεμο συμφερόντων, ακόμα ή κυρίως από αυτούς που ακούμπησαν πάνω της για να χτίσουν τις δικές τους επιχειρήσεις και τώρα αξιώνουν χωρίς αιδώ ακόμα και το κλείσιμό της, αφού την άρμεξαν επί χρόνια. Ιδού, λοιπόν, η ακτινογραφία της ΔΕΗ, με προβολές στο σήμερα των δυνατοτήτων της και στο αύριο των προοπτικών της και των δρομολογημένων στόχων της:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το τοπίο στο κοντινό μέλλον παραμένει θολό γιατί η ΔΕΗ δεν κρατάει το μεγαλύτερο μέρος της τύχης της στα χέρια της. Για παράδειγμα, τα πιστοποιητικά διαθεσιμότητας για τις λιγνιτικές μονάδες είναι μια κίνηση που εξαρτάται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει αφορά την διάθεση πιστοποιητικών διαθεσιμότητας αξίας έως 35.000 ευρώ ανά MW χωρίς όμως κάτι τέτοιο να έχει περάσει σαν οριστική οδηγία, αφού οι λιγνίτες αποτελούν μια μη φιλική προς το περιβάλλον πηγή ενέργειας. Αν ωστόσο περάσει για τα 2GW που θα απομείνουν στην ΔΕΗ μετά την παύση και των αξιωμένων εργοστασίων είναι μια ταμειακή εισροή 70 εκατ. ευρώ στην καλύτερη των περιπτώσεων. Άλλα θέματα στα οποία η ΔΕΗ δεν έχει λόγο, αλλά επηρεάζεται σημαντικά, συνδέονται με την αύξηση των τιμολογίων στην χαμηλή τάση, τις εκπτώσεις, τις υποχρεωτικές (ρυθμιστικές) ετήσιες επενδυτικές δαπάνες, τα χρέη της ΛΑΡΚΟ κ.α..

Υπάρχει όμως και ένας παράγοντας που μπορεί να φέρει γρήγορα την μεγάλη ανατροπή: Να καταφέρει η ΔΕΗ να πουλήσει τις λιγνιτικές μονάδες σε ένα αξιοπρεπές τίμημα και να πετύχει α) την μείωση του δανεισμού κατά 450 εκατ. ευρώ, β) την μείωση της ανάγκης αγορών για δικαιώματα εκπομπών ρύπων γ) την μείωση των πωλούμενων ποσοτήτων μέσω ΝΟΜΕ δ) την βελτίωση του χρηματοοικονομικού προφίλ με την υποχώρηση του οριακού spread δανεισμού. Αν η πράξη γίνει σε αισθητά χαμηλότερη τιμή πιθανόν αυτό να οδηγήσει σε ανατιμολόγηση της αξίας των λιγνιτικών εργοστασίων προς τα κάτω, αλλά η ΔΕΗ έχει 4,9 δις ευρώ σε ίδια κεφάλαια και άπλετο χώρο για απομειώσεις. Άλλωστε η κεφαλαιοποίηση της διαπραγματεύεται μόλις στο 6% της καθαρής της θέσης.
Η αξία των μονάδων της δεν είναι μηδενική, χρειάζεται όμως πολύ προσπάθεια και καλύτερες συνθήκες στις αγορές για να καταφέρει να αναδείξει την μεγάλη αξία. Ωστόσο μέχρι να ξεκαθαρίσουν οι περισσότερες αβεβαιότητες η επενδυτική ευκαιρία δεν είναι η μετοχή αλλά το ομόλογο του Μαΐου του 2019. Εκεί ο επενδυτής θα έχει μια απόδοση 5,5% σε διάστημα πέντε (5) μηνών, σίγουρα πολύ πιο ελκυστική από άλλες εκδόσεις σταθερού εισοδήματος.

Εν τω μεταξύ προ ολίγων ημερών η ΔΕΗ ανακοίνωσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρίασή του στις 20.11.2018 αποφάσισε την έναρξη της διαδικασίας συγχώνευσης, με απορρόφηση από τη ΔEΗ Α.Ε. της 100% θυγατρικής της εταιρείας ΔEΗ Ανανεώσιμες Α.Ε., την εξουσιοδότηση του Διευθύνοντος Συμβούλου για τη λήψη κάθε αναγκαίας σχετικής απόφασης και τον ορισμό ως ημερομηνίας Ισολογισμού Μετασχηματισμού, την 31.12.2018. Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί την στροφή της δραστηριότητας της ΔΕΗ στην «πράσινη ενέργεια». Το ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας δίνει ολοένα μεγαλύτερη έμφαση στις ΑΠΕ και η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί. Οι ΑΠΕ αναμένεται στο μέλλον να αναδειχθούν ως η πιο ανταγωνιστική τεχνολογία μεταξύ των νέων έργων. Τα έργα ανανεώσιμης ενέργειας θα παραμένουν ελκυστικά ανεξάρτητα από το σύστημα πληρωμής τους (περιλαμβανομένων των δημοπρασιών ισχύος αλλά και των εμπορικών συμφωνιών)

Η υλοποίηση των ΑΠΕ δεν θα είναι όμως περίπατος στο πάρκο. Για να στηθεί μια κολώνα αιολικών χρειάζεται 1 εκατ. ευρώ και 1,8 εκ. ευρω για να υλοποιηθεί 1MW φωτοβολταικών. Άρα, για την ΔΕΗ χρειάζονται περί τα 3 με 3,5 δις ευρώ για να φτάσει στον στόχο των 2,5MW. Δεδομένης της εικόνας του χρέους και των ομολογιακών λήξεων που έχει μπροστά της η ΔΕΗ θα πρέπει να δημιουργήσει πρώτα κάποιο κεφαλαιακό απόθεμα. Αυτό θα μπορούσε να το επιτύχει με δύο τρόπους: α) με την πώληση λιγνιτικών μονάδων που θα βελτίωνε και την κοστολογική της βάση και β) με την ανάκτηση κεφαλαίων από τις προβλέψεις που έχει στον ισολογισμό της. Αν υποθέσουμε ότι κάθε χρόνο η ΔΕΗ μπορεί και θεραπεύει περί τα 50 εκατ. ευρώ προβλέψεων χωρίς να δημιουργεί νέες επισφάλειες σε 4 χρόνια θα μπορούσε να έχει μαζέψει 200 εκατ. ευρώ.Τα κεφάλαια αυτά θα μπορούσαν να συνδυαστούν με μια ειδική χρηματοδότηση έργου εώς και 500 εκατ. ευρώ τα οποία φτάνουν για 700 MW, δηλαδή για το 1/3 της δυναμικότητας που η έκθεση «επιθυμεί».

Σε ένα ιδανικό σενάριο που η ΔΕΗ καταφέρνει να πουλήσει τις λιγνιτικές μονάδες σε ένα συνολικό τίμημα (χρέος και καθαρή θέση) κοντά στα 500 εκατ. ευρώ θα μπορούσε να φθάσει και στο 50% της επιδιωκόμενης δυναμικότητας σε ΑΠΕ το οποίο είναι και το ταβάνι της υπόθεσης μας.Επίσης υπάρχει και η δυνατότητα στην οποία η ΔΕΗ θα μπορούσε να κινηθεί κοινοπρακτικά εισφέροντας εκτάσεις και τεχνικό έργο μοιράζοντας ρίσκο και έσοδα με κάποιο στρατηγικό εταίρο.Ακόμα θα πρέπει να επισημανθεί ότι το σύνολο των δημοπρασιών για νέες ΑΠΕ αφορούν 2,5 GW επομένως ο στόχος είναι από μόνος του ανέφικτος δεδομένης της συμμετοχής και άλλων σχημάτων που θα θελήσουν να υλοποιήσουν τέτοιες άδειες παραγωγής.

Το στοίχημα της ΔΕΗ έχει επομένως πολλά εξαρτημένα και ανεξάρτητα ενδεχόμενα, ο συνδυασμός των οποίων φέρνει διαφορετικά σενάρια και αποτελέσματα. Ορατότητα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει, καθώς οι ως τώρα κινήσεις δεν κλειδώνουν τις τιμές βασικών μεγεθών κόστους ή εσόδων που θα διαφοροποιούσαν την κατάσταση, αδρανοποιώντας ένα – ένα τα ρίσκα, ώστε να υπάρχει ένα ικανό σύστημα μεγεθών που να γίνει σημείο αναφοράς για το υπόλοιπο μοντέλο πρόβλεψης. Μέχρι να υπάρξει μια ουσιώδης μεταβολή που να μπορεί να αποτελέσει βάση για μια πιο αξιόπιστη προσέγγιση, η εταιρία θα δέχεται συνεχώς την πίεση της αρνητικής δημοσιότητας και ενδεχομένως να βρίσκεται υπό μια διαρκή αμφισβήτηση. Και στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο δεν βοηθάει την μετοχή.

Αλλά, οι δυναμικές επιχειρήσεις ούτε σε μία ημέρα χτίζονται ούτε σε μία χρονική φάση απαξιώνονται, ειδικά όταν το μέγεθός τους, η κοινωνική τους εμβέλια και ο ρόλος τους στην εθνική οικονομία ήταν, είναι και θα είναι καθοριστικός και κομβικός. Αυτό, θα πρέπει να το έχουν υπόψη τους φίλοι και ανταγωνιστές και μόνιμοι ή ευκαιριακοί επενδυτές στο χώρο της ενέργειας.

Τι δείχνει ο ισολογισμός της επιχείρησης στο Α΄ 6μηνο - Απώλειες, αλλά και ελπίδες ανάκαμψης στην επόμενη χρήση

Οι επιχειρήσεις που προκαλούν δέος με το ύψος των ζημιών που ανακοινώνουν αποτελούν την μεγαλύτερη πρόκληση για μια διοίκηση. Η επιστροφή από ζημιές σε κέρδη έχει πόνο, περνάει μέσα αναγκαστικές αναδιαρθρώσεις και στενότητα χρόνου και το αποτέλεσμα δεν εξαρτάται μόνο από τις δράσεις της διοικητικής ομάδας. Όμως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Οι αριθμοί είθισται -σε κανονικές συνθήκες- να λένε πάντα την αλήθεια, όμως η ΔΕΗ διατηρεί κάποιες πιθανότητες να βρει καλύτερο βηματισμό την επόμενη χρονιά. Όλα αυτά βέβαια δεν θα συμβούν χωρίς κόστος, αφού η πολυετής «διάβρωση» των κεφαλαίων από τις συνεχείς ζημιές έχει και το τίμημα της. Το ανοδικό περιθώριο δεν είναι πια το ίδιο, αλλά προς το παρόν αυτό δεν αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα.

Αν το α' εξάμηνο του 2018 για την ΔΕΗ ήταν δύσκολο, το εξάμηνο που τρέχει δεν θα είναι ευκολότερο. Και τούτο διότι η ΔΕΗ εισήλθε μεν με χαμηλότερη δανειακή επιβάρυνση στο δεύτερο μισό της χρονιάς, έχει ωστόσο μπροστά της μια σειρά από αρνητικούς παράγοντες που δεν τους είχε στο ξεκίνημα της χρήσης. Ας τους βάλουμε στην σειρά με τα θετικά πρώτα:

- Το καθαρό χρέος στο τέλος του α' εξαμήνου ήταν 3.683,5 εκατ., ευρώ μειωμένο κατά 119,5 εκατ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι και κατά 273,7 εκατ. ευρώ σε σχέση με την 31.12.2017. Η μείωση του καθαρού χρέους συνέβαλε στην μείωση των τόκων κατά 15 εκατ. ευρώ (30%).

- Κατά τους πρώτους έξι μήνες καταγράφηκε αντιστροφή προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις πελατών ηλεκτρικής ενέργειας κατά 52 εκατ. ευρώ έναντι προβλέψεων 125 εκατ. ευρώ πέρυσι. Η ΔΕΗ πιστεύει ότι η τάση αντιστροφής κόκκινων σε ενήμερους λογαριασμούς θα συνεχιστεί με πιο έντονους ρυθμούς αφού το σχετικό νούμερο τον Αύγουστο είχε φθάσει τα 90 εκατ. ευρώ.. Μάλιστα η αντιστροφή δεν είναι λογιστική αλλά αμιγώς ταμειακή η οποία μπορεί να φθάσει στο τέλος της χρήσης τα 200 εκατ. ευρώ μειώνοντας ισόποσα το καθαρό χρέος.

- Το κόστος μισθοδοσίας μειώθηκε κατά 15,3 εκατ. ευρώ το οποίο στον ισολογισμό δεν φαίνεται λόγω της μη οργανικής εγγραφής 151 εκατ. ευρώ εφάπαξ αποζημίωσης. Το θετικό για την ΔΕΗ είναι ότι η εξοικονόμηση των 15,3 εκατ. ευρώ είναι μια οργανική επαναλαμβανόμενη χρηματική ροή ενώ τα 151 εκατ. ευρώ είναι μη επαναλαμβανόμενο και δεν επηρεάζει τα ταμειακά διαθέσιμα.

- Η μείωση του κόστους του ειδικού λογαριασμού των ΑΠΕ κατά 62,2 εκατ. ευρώ ( 108,2 εκατ. ευρώ) θα υποχωρήσει περαιτέρω λόγω της μείωσης του μεριδίου της ΔΕΗ στην αγορά της λιανικής αλλά και του πλεονάσματος που έχει δημιουργηθεί στον ΛΑΓΗΕ μετά τις αυξήσεις των δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.
Αυτές οι εξοικονομήσεις θα διατηρηθούν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και στο επόμενο εξάμηνο.

Πάμε τώρα στα θέματα που δεν φαίνεται να παρουσιάζουν βελτίωση:

- Η δαπάνη για δικαιώματα εκπομπών CO2 αυξήθηκε σε 107,2 εκατ. ευρώ από 60,9 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2017, λόγω της αύξησης της μέσης τιμής δικαιωμάτων εκπομπών CO2 από € 5,12 / τόνο σε € 9,69 / τόνο, παρά τις μειωμένες εκπομπές (11,1 εκατ. τόνοι έναντι 11,9 εκατ. τόνων). Το μέγεθος αυτό αναμένεται να αυξηθεί καθώς τους καλοκαιρινούς μήνες η υδροηλεκτρική παραγωγή είναι αισθητά μειωμένη γεγονός που σημαίνει υψηλότερη συμμετοχή του λιγνίτη στο μίγμα παραγωγής.

- Η καθαρή επιβάρυνση από τις δημοπρασίες «ΝΟΜΕ» αυξήθηκε κατά € 20,2 εκατ., σε € 45,7 εκατ. ευρώ μέγεθος που αναμένεται να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα. Η διοίκηση εκτιμά πάντως ότι πλέον η τιμή έναρξης θα αναπροσαρμοστεί υψηλότερα στην περιοχή των 39-40 €/MWh

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ακτινογραφία εσόδων και εξόδων του εξαμήνου (σε εκατ. Ευρώ)