Στην όγδοη επέτειο του μεγαλύτερου προγράμματος διάσωσης στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα είναι πιο κοντά από ποτέ στο να ξεφύγει από την επιτήρηση των πιστωτών της, αναφέρει το Bloomberg. Όμως στις 20 Αυγούστου -την ημερομηνία που λήγει το πρόγραμμα- δεν θα είναι ξεκάθαρο κατά πόσο θα είναι εύκολο για την Αθήνα να επιστρέψει στην κανονικότητα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, υπάρχουν ορισμένα ερωτήματα που παραμένουν και τα οποία θα κρίνουν την επόμενη μέρα στην Ελλάδα.

1. Η Ελλάδα θα λάβει ελάφρυνση του χρέους;

Το πρακτορείο αναφέρει ότι οι πιστωτές της χώρας μας, αν και έχουν συμφωνήσει να χαλαρώσουν τους όρους των δανείων ύψους 320 δισ. ευρώ, εξακολουθούν να διαφωνούν ως προς το ποια δάνεια θα αναδιαρθρωθούν, τι θα γίνει με τα πρωτογενή πλεονάσματα και αν η όποια ελάφρυνση θα γίνει τώρα, χωρίς προαπαιτούμενα, όπως θα ήθελαν το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Γαλλία ή σταδιακά και συνδεόμενη με όρους, όπως προτιμά η Γερμανία.

2. Πόσο στενή θα είναι η επιτήρηση της Αθήνας;

Η Αθήνα έχει αποσαφηνίσει ότι θέλει μια «καθαρή έξοδο» από το μνημόνιο, αλλά το τεράστιο χρέος σημαίνει ότι για κάποιο διάστημα είναι βέβαιο ότι θα είναι υπό στενή επιτήρηση, στενότερη απ’ ό,τι ισχύει για χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία και η οποία θα περιλαμβάνει τακτικούς ελέγχους, κάτι το οποίο είχε υποστηρίξει και ο Μπενουά Κερέ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, με δήλωση που έκανε τον περασμένο μήνα ότι χρειάζεται ένα αυστηρό πλαίσιο για να μπορέσει να επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές.

3. Θα υπάρχει συμμετοχή του ΔΝΤ;

Το ΔΝΤ, αν και έχει συνεισφέρει οικονομικά στα δύο πρώτα προγράμματα διάσωσης, έχει αποφύγει την έως τώρα συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα, αναφέροντας ότι πρώτα πρέπει να διασφαλιστεί ότι το χρέος της χώρας -που φτάνει στο 180% του ΑΕΠ- είναι βιώσιμο. Παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή του Ταμείου σε ένα πρόγραμμα που λήγει σε 3,5 μήνες μπορεί να ακούγεται παράξενη, έχει νόημα για δύο λόγους: Βουλευτές σε σκληροπυρηνικές χώρες, όπως η Γερμανία, είναι απρόθυμοι να δώσουν το πράσινο φως σε νέα δάνεια χωρίς να προσδώσει το Ταμείο την αξιοπιστία του στο πρόγραμμα διάσωσης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η συμμετοχή του Ταμείου θα σημαίνει ότι θεωρεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο κι αυτό έχει σημασία για τους επενδυτές.

4. Θα είναι εύκολη η πρόσβαση στις αγορές;

Η Ελλάδα δεν επιθυμεί προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης μετά τη λήξη του προγράμματος και βραχυπρόθεσμα οι χρηματοδοτικές της ανάγκες μπορούν να καλυφθούν μέχρι το 2020 από τις πωλήσεις ομολόγων και χρήματα από το πρόγραμμα. Μακροπρόθεσμα όμως η πορεία μπορεί να είναι δυσκολότερη και θα εξαρτηθεί πιθανότητα από την άποψη των επενδυτών για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας και τις οικονομικές της προοπτικές.

5. Τι γίνεται με τους εξωτερικούς οικονομικούς κινδύνους;

Η ελληνική κυβέρνηση προσβλέπει σε μια σταθερή οικονομική ανάκαμψη τα επόμενα χρόνια, παρά το γεγονός ότι η Κομισιόν μείωσε την πρόβλεψη της για την ανάπτυξη της Ελλάδας στο 1,9% για φέτος και στο 2,3% για τον επόμενο χρόνο. Η ελληνική οικονομία παραμένει ευάλωτη στις αδυναμίες της Ευρωζώνης καθώς και σε κινδύνους από την αύξηση των επιτοκίων και την εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής.

6. Τι θα γίνει με τις τράπεζες;

Αστάθμητος παράγοντας, παραμένει και η πορεία των ελληνικών τραπεζών, που ναι μεν βγήκαν αλώβητες από τα τελευταία stress test της ΕΚΤ, αλλά «εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις, όπως τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους, που αγγίζουν το 50% των συνολικών τους δανείων και είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη.

7. Τι θα γίνει με την πορεία των μεταρρυθμίσεων;

Σχεδόν για μια δεκαετία, υπήρξαν διαρκείς διαπραγματεύσεις και αντεγκλήσεις της Αθήνας με τους πιστωτές της, για τους όρους της διάσωσης, της ανάταξης των δημοσιονομικών, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις σκληρές μεταρρυθμίσεις. Γεγονός που έχει πλήξει την αξιοπιστία της χώρας, ως προς την προθυμία της να περάσει μόνη τις μεταρρυθμίσεις-κλειδιά εγείροντας ανησυχίες ότι χωρίς ανταλλάγματα θα παρεκκλίνει από την πορεία. Ως εκ τούτου, αναφέρει το Bloomberg, δεν είναι και τόσο σίγουρο πόσο αποφασισμένη θα είναι χωρίς κίνητρα η κυβέρνηση να προωθήσει δομικές μεταρρυθμίσεις ή μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.

8. Οι πολιτικές εξελίξεις θα περιπλέξουν την κατάσταση;

Οι εκλογές πολλές φορές βάζουν τους ηγέτες στον πειρασμό να προβούν σε υποσχέσεις τις οποίες δεν μπορούν να τηρήσουν. Και καθώς πολλοί αναλυτές αναμένουν να στηθούν κάλπες στην Ελλάδα το φθινόπωρο, ο κίνδυνος δαπανηρών πολιτικών υποσχέσεων είναι μεγάλος, αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο. Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι η πρώτη από το 2010 που θα έχει την ευθύνη χάραξης της οικονομικής πολιτικής της χώρας, και ως εκ τούτου θα είναι υπεύθυνη για τα καλά και τα κακά, τόσο στις κάλπες όσο και στις αγορές.

Πηγή: Bloomberg