Την κλιματική αλλαγή προσδιόρισε ως μία από τις κορυφαίες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες σήμερα, μαζί με την ανεργία και τη γήρανση του πληθυσμού, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.

Στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας βρέθηκε σήμερα ο Γιάννης Στουρνάρας, για να μιλήσει στο Third Sustainability Summit for the South-East Europe and the Mediterranean, με θέμα, "Η βιωσιμότητα ως προϋπόθεση για την πορεία μας στο μέλλον".

Μία οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι αναγκαία συνθήκη για την προάσπιση του φυσικού μας κεφαλαίου, υποστήριξε ο Γιάννης Στουρνάρας. Προκειμένου να κάνει αντιληπτό το μέγεθος της προσαρμογής που απαιτείται προκειμένου ν΄ αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, παρέπεμψε σε μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η οποία προτείνει την άμεση επιβολή φόρου στον άνθρακα, με αύξηση στα 75 δολάρια ανά τόνο το 2030, ως το πλέον αποτελεσματικό μέτρο προκειμένου να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από τους +2 βαθμούς Κελσίου έως το 2100.

Παράλληλα όμως, το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι μια τέτοια αύξηση θα είναι δυσβάσταχτη για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ειδικότερα για τις φτωχές χώρες, και παραθέτει ως λύση στο πρόβλημα το παράδειγμα της Σουηδίας: Η Σουηδία αύξησε σταδιακά, σε μια μακρά χρονική περίοδο, τον φόρο άνθρακα, από 28 δολάρια τον τόνο το 1991 σε 127 δολάρια φέτος, μαζί με μειώσεις άλλων έμμεσων και άμεσων φόρων και αυξήσεις κοινωνικών δαπανών και επιδομάτων κάθε είδους για να αντισταθμίσει το κοινωνικό κόστος για τους οικονομικά ασθενέστερους.

Στην προσπάθεια να επιτευχθεί οικονομική ανάπτυξη σε ισορροπία με την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική ευημερία, ο ρόλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τράπεζες και άλλα ιδρύματα, όπως ασφαλιστικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις επενδύσεων, κ.ά.) πρέπει να είναι καταλυτικός.

Όπως είπε ο κεντρικός τραπεζίτης «ο τραπεζικός τομέας μπορεί και πρέπει να ηγηθεί της προσπάθειας για ένα βιώσιμο μέλλον κατευθύνοντας κεφάλαια σε δράσεις που αποφέρουν θετικά αποτελέσματα για την κοινωνία και καθοδηγώντας τους πελάτες του στην ορθή διαχείριση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων».

Παράλληλα «ιδιαιτέρως κρίσιμη και η συνδρομή του ασφαλιστικού τομέα. Η ασφαλιστική βιομηχανία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, λειτουργώντας είτε ως μηχανισμός προσαρμογής, μέσω της απορρόφησης ζημιών από τη διάθεση κατάλληλων ασφαλιστικών προγραμμάτων, είτε ως μηχανισμός μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, μέσω της κατάλληλης επιλογής των επενδύσεων προς δραστηριότητες που στηρίζουν τους κλιματικούς στόχους» εξήγησε.

Συνολικά, όπως επεσήμανε, ο ιδιωτικός τομέας «χρειάζεται να αναγνωρίζει πως και η δική του βιωσιμότητα βασίζεται στη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα της κοινωνίας και του περιβάλλοντος στο οποίο λειτουργεί».