Στη δημιουργία του κεφαλαιακού “μαξιλαριού” ρίχνει το βάρος της η κυβέρνηση, καθώς το τελικό μέγεθος που θα καταφέρει να μαζέψει από τις αγορές θα καθορίσει και τη δυνατότητα για ελιγμούς.

Του Γιάννη Αγουρίδη

Ο βασικός στόχος είναι να υπάρξει το απόθεμα των 19 δισ. Ή και λίγο παραπάνω, το οποίο θα αποτελέσει δίχτυ ασφαλείας της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να υποστηριχθεί η έξοδος από το τρίτο πρόγραμμα, χωρίς έξτρα χρηματοδότηση από τον επίσημο τομέα μέχρι και το τέλος του 2019.

Σε αυτή τη φάση το “μαξιλάρι” ξεπερνάει κατά τι τα 10 δισ. ευρώ και προέρχεται τόσο από την έξοδο του περασμένου Ιουλίου, την πρόσφατη, αλλά και από την υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα.

Είναι γεγονός πως οι αναταράξεις που υπάρχουν στις αγορές μπορεί να δημιουργούν ένα μικρό προβληματισμό στην κυβέρνηση αναφορικά με το πόσο μπορεί να διαρκέσει όλο αυτό, ωστόσο η τελευταία επιτυχημένη (δεδομένων των συνθηκών της παγκόσμιας χρηματιστηριακής αναταραχής) έξοδος, γεμίζει με αισιοδοξία το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών.

Οι εξελίξεις έχουν τεθεί υπό παρακολούθηση και τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, αλλά η εκτίμηση είναι πως θα διαρκέσουν για μικρό χρονικό διάστημα, και δεν θα επηρεαστεί η επόμενη έξοος της χώρας μας στις αγορές.

Το πλάνο από εδώ και στο εξής κάνει λόγο για νέα έξοδο μετά τις 4 Μαρτίου, οπότε και διεξάγονται οι ιταλικές εκλογές, προκειμένου να χτιστεί το «μαξιλάρι».

Το αν η επόμενη έξοδος θα γίνει συντηρητικά, ήτοι με τριετή ομόλογα, ή με κάποια που θα φτάσουν ή θα ξεπεράσουν τη δεκαετία (12ετή ή 15ετή), αναμένεται να καθοριστεί το επόμενο διάστημα, κάτι το οποίο αναμένεται να καθορίσει και η συγκυρία, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το διεθνές περιβάλλον.