Την ιστορία του Διοικητηρίου ανακάλυψαν οι Θεσσαλονικείς μέσα από ένα ξεχωριστό θέαμα παρουσία της υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιας για θέματα Μακεδονίας - Θράκης, Κατερίνας Νοτοπουλου, ενώ νωρίτερα είχε συνάντηση μεε αντιπροσωπεία ηθοποιών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) σε μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος που δημιουργήθηκε τον τελευταίο μήνα σχετικά με την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας με τους ηθοποιούς.

Την ιστορία και το ρόλο του Διοικητηρίου, ενός από τα σημαντικότερα κτίρια της πόλης, είχαν τη δυνατότητα να “ανακαλύψουν” οι Θεσσαλονικείς μέσα από ένα ξεχωριστό θέαμα με αφηγήσεις ηθοποιών, τραγούδια και μουσική, παρουσία της υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιας για θέματα Μακεδονίας - Θράκης, Κατερίνας Νοτοπουλου.

Οι επισκέπτες που γέμισαν, παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες, τον υπαίθριο χώρο του Διοικητηρίου παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης “ Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς” από την Parallaxi, σε συνεργασία με το Youthnest και τελέστηκε υπό την αιγίδα του ΥΜΑΘ.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη Φιλαρμονική του δήμου Θεσσαλονίκης, ενώ ηθοποιοί από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλαδος (ΚΘΒΕ) μετέφεραν στο κοινό την ιστορία του κτιρίου που είχε «μεταμορφωθεί» από ειδικό φωτισμό.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το Διοικητήριο ζωντανεύει και είναι μια ακόμη δράση από τις δράσεις εξωστρέφειας που κάνουμε τον τελευταίο καιρό. Ο στόχος μας είναι να νιώσει ο κόσμος το Διοικητήριο δικό του, καθώς έχει μια συναρπαστική ιστορία», δήλωσε η κ.Νοτοπουλου.

Η ιστορία του κτιρίου

Το επιβλητικό κτίριο, γνωστό σε όλους ως Διοικητήριο Θεσσαλονίκης, είναι έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα, Βιταλιάνο Ποζέλι, και άρχισε να κτίζεται το 1891 (λίγο πιο κάτω από ένα παλιό, τουρκικό «κονάκι»), σε εκλεκτικιστικό ρυθμό, για να στεγάσει τον Τούρκο κυβερνήτη. Το κτίριο ήταν τριώροφο, ενώ ο τέταρτος όροφος με το νεοκλασικό αέτωμα προστέθηκε το 1955.

Το 1907 φιλοξένησε την τουρκική Νομική Σχολή, ενώ σ' αυτό κατέλυσε ο σουλτάνος Μωάμεθ Ε’, κατά την επίσκεψη του στη Θεσσαλονίκη. Στο κτίριο αυτό υπογράφηκε από τον Τούρκο αρχιστράτηγο του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1912, Χασάν Ταξίν πασά, η παράδοση της Θεσσαλονίκης στον ελληνικό στρατό, στις 26 Οκτωβρίου του 1912.

Στη διάρκεια της πυρκαγιάς το 1917, το Διοικητήριο παρέμεινε ανέπαφο από τη φωτιά, ενώ ο περιβάλλων χώρος του μνημείου καταστράφηκε από την πύρινη λαίλαπα. Το 1925, είναι η μόνη Γενική Διοίκηση που διατηρείται (καταργούνται οι διοικήσεις Κρήτης, Αιγαίου, Ηπείρου, Σάμου, Ικαρίας για να επανιδρυθούν αργότερα), ενώ το 1945 ιδρύεται η Γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος.

Το 1955, οι γενικές διοικήσεις καταργούνται και έρχεται το υπουργείο Βόρειας Ελλάδας, με επικεφαλής υπουργό, που για πρώτη φορά συμμετέχει σε υπουργικό συμβούλιο.

Το 1970, η δικτατορία του Ιωαννίδη το καταργεί και στο χώρο ευθύνης του δημιουργούνται δύο Περιφερειακές Διοικήσεις- Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με έδρες αντίστοιχα τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα.

Μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας, το 1974, επανιδρύεται και λειτουργεί το υπουργείο Βόρειας Ελλάδας μέχρι το 1987, οπότε και μετονομάζεται για εθνικούς λόγους σε υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

Το Διοικητήριο περιβάλλεται από τις οδούς Κασσάνδρου, Προξένων και Δραγούμη, καταλαμβάνοντας ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, δεσπόζοντας στην περιοχή με την επιβλητικότητά του και αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα, νεότερα μνημεία της Θεσσαλονίκης.

Συνάντηση Νοτοπούλου με αντιπροσωπεία ηθοποιών του ΚΘΒΕ

Με αντιπροσωπεία ηθοποιών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) συναντήθηκε η κ. Νοτοπούλου, εξαιτίας του προβλήματος που δημιουργήθηκε τον τελευταίο μήνα σχετικά με την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας με τους ηθοποιούς.

Στη συνάντηση που έγινε σε θετικό κλίμα συζητήθηκαν οι λόγοι που οδήγησαν στο συγκεκριμένο πρόβλημα και πιθανοί τρόποι επίλυσης των διαφορών, ενώ η κ. Νοτοπούλου δεσμεύτηκε να δρομολογήσει συνάντηση και με την Διοίκηση και τη Διεύθυνση του ΚΘΒΕ, ώστε να μπορέσει να βρεθεί λύση και να ξανανοίξει το θέατρο.

Οι ηθοποιοί από την πλευρά τους, συμφώνησαν ότι το θέατρο τα τελευταία τρία χρόνια έχει βγει από τα οικονομικά αδιέξοδα με την αρωγή της πολιτείας και συνομολογήθηκε ο κομβικός ρόλος τόσο των ηθοποιών, όσο και των υπόλοιπων εργαζομένων στην προσπάθεια αυτή.