Στα δύο αντιπαρατιθέμενα «πολιτικά και οικονομικά σχέδια» που βρίσκονται σε σύγκρουση και στο θέμα του κατώτατου μισθού αναφέρθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τονίζοντας ότι στο ένα βρίσκεται η βιώσιμη ανάπτυξη, μέσω της ενίσχυσης της εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, και στο άλλο οι δοκιμασμένες και αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες συνταγές.

Του Ανδρέα Πετρόπουλου

«Υπάρχει το κλασικό νεοφιλελεύθερο σχέδιο, το οποίο έχει αποτύχει οπουδήποτε στον κόσμο έχει εφαρμοστεί και έχει οδηγήσει σε οικονομικές καταστροφές και κρίσεις. Και από την άλλη ένα σχέδιο στήριξης του εισοδήματος και της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων που αποτελεί προϋπόθεση για ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη στη χώρα», σημείωσε.

Όπως ακόμα ανέφερε, «όταν μειώθηκε ο κατώτατος μισθός κατά 22% και κατά 32% για τους νέους, η ανεργία αντί να μειωθεί «χτύπησε» ταβάνι, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, λόγω της εσωτερικής υποτίμησης, συνεχίστηκε, τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι η ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας δεν είναι ευθέως συνδεδεμένη με το ύψος του μισθού.

«Αν αυτό συνέβαινε, στην κορυφή της ανταγωνιστικότητας θα ήταν η Ινδία και το Πακιστάν», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση προτάσσει ένα «νέο παραγωγικό μοντέλο» στην αντίθετη κατεύθυνση που έχει στο επίκεντρο την εργασία, τους υψηλούς μισθούς που δημιουργούν ζήτηση».  

Ειδικότερα αναφερόμενος στις αιτιάσεις ορισμένων επιχειρήσεων όσον αφορά στη σύνδεση μισθού και ανταγωνιστικότητας ο Δημ.Τζανακόπουλος ανέφερε:

«Αν ίσχυε ότι η ανταγωνιστικότητα είναι ευθέως συνδεδεμένη με το ύψος του μισθού τότε οι χωρες της Αφρικής ή της Ανατολικής Ασίας θα ήταν στην κορυφή των χωρών που είναι οι πιο ανταγωνιστικές στον κόσμο. Ωστσόσο, δεν είναι κορυφαία στην ανταγωνιστικότητα η Ινδία και το Πακιστάν.Αντιθέτως στην κορυφή βρίσκονται χώρες με πολύ υψηλούς μισθούς όπως η Σουηδία, η Νοργηγία, και η Γερμανία παρα το γεγονός ότι υπάρχει κοινωνικό ντάμπινγκ, δηλαδή ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων που διαβιεί με πολύ χαμηλούς μισθούς», τόνισε αρχικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

«Το ύψος του μισθού δεν συνδέεται ευθέως με την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας, αυτό που έχει σχέση με το επίπεδο ανταγωνιστικότητας, είναι η ποιότητα του παραγώμενου προϊόντος, η δυνατότητα αυτή η οικονομία να είναι εξωστρεφής, η δυνατότητα να καταπολεμά την γραφειοκρατία και τη διαφθορά, να έχει καλό επενδυτικό κλίμα. Αρα αυτό το επιχείρημα που προβάλλεται πολλές φορές από κάποιες επιχειρήσεις δεν είναι σωστό. Εμείς προτάσσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που δεν στηρίζεται στη συντριβή της εργασίας, αλλά έχει στο επίκεντρο την εργασία, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τους υψηλούς μισθούς που δημιουργούν ζήτηση, που δημιουργούν όρους καινοτόμας οικονομίας και όχι μιας οικονομίας που θα άρμοζε σε χώρες του ανταπτυσσόμενου κόσμου ή του αναπτυσσόμενου καπιταλισμού».