Η θέση της Ευρώπης στις γεωπολιτικές εξελίξεις σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, οι προοδευτικές κυβερνήσεις της Ιβηρικής, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, το διακύβευμα των κινητοποιήσεων στη Γαλλία και οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας περιλαμβάνονται στην ύλη του Δελτίου Ευρωπαϊκών Εξελίξεων #28.

Η διπλωματική αδυναμία της Ευρώπης δεν αποτελεί νέο φαινόμενο. Ωστόσο, σε μια σειρά από εστίες γεωπολιτικής αναταραχής στην ευρύτερη περιοχή της -Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή, Ανατολική Μεσόγειος, Περσικός Κόλπος- η Ευρώπη φαίνεται να είναι πλέον απούσα. Είναι, όμως, αυτό αναγκαστικά κάτι «κακό»; Και τέλος πάντων, ποια, ακριβώς, είναι αυτή η Ευρώπη που απουσιάζει;

Το μονοπάτι προς μία βιώσιμη προοδευτική διακυβέρνηση απέναντι στις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς δείχνει η Ιβηρική Χερσόνησος. Παρά τις αρχικές δυσκολίες, σε ένα κοινωνικοπολιτικό «ναρκοπέδιο» εξαιτίας της οικονομικής κρίσης,  με τη διασφάλιση νέας ψήφου εμπιστοσύνης μέσω των εκλογών και την εφαρμογή της ατζέντας τους, οι  προοδευτικές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας σταθεροποιούνται, επί της ουσίας, σε βάθος χρόνου.

Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η πρόταση της Κομισιόν αποτελεί μια πρώτη, σοβαρή προσπάθεια για να αντιμετωπιστούν συνολικά τα ζητήματα της ενέργειας και της σύνδεσής τους με τις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Ωστόσο περιλαμβάνει ασάφειες και ζητήματα που είναι πολιτικά ευαίσθητα και απαιτούν ένα μίνιμουμ πολιτικό κόστος από τις ηγεσίες της ΕΕ. Ποιες και πότε είναι έτοιμες να το αναλάβουν, είναι κάτι που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε στη συνέχεια. Ας κρατάμε μικρό καλάθι.

Οι διαδηλώσεις στη Γαλλία ενάντια στο νέο συνταξιοδοτικό σύστημα ξεκίνησαν από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ήταν μαζικές με σταδιακή είσοδο όλο και περισσότερων κοινωνικών ομάδων: Νοσηλευτές, εκπαιδευτικοί, πυροσβέστες αλλά και καθολική απεργία των δικηγόρων για πρώτη φορά στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Παρά την κόπωση έπειτα από ενάμιση μήνα καθημερινών κινητοποιήσεων, οι διαδηλωτές υιοθετούν τώρα την τακτική των Κίτρινων Γιλέκων, διοργανώνοντας συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι εκλογές στην ιταλική περιφέρεια της Εμίλια-Ρομάνια στις 26 Ιανουαρίου είχαν αποκτήσει χαρακτήρα καταλύτη σε περίπτωση επικράτησης της Λέγκας του Σαλβίνι. Η επικράτηση του κεντροαριστερού υποψηφίου στο ιστορικό «προπύργιο» της ιταλικής Αριστεράς δίνει, προσωρινά, ανάσα στην κυβέρνηση. Το κίνημα των «Σαρδελών» πιστώνεται μέρος της αυξημένης εκλογικής συμμετοχής, αλλά και του ίδιου του αρνητικού για το Σαλβίνι αποτέλεσμα.

Κύκλος Ανάλυσης Ευρωπαϊκών & Διεθνών Θεμάτων

Συντονιστής Δελτίου: Βαγγέλης Βιτζηλαίος

Θέματα:

  • Ο «υπέροχος» ευρωπαϊκός απομονωτισμός (Του Γιάννη Γούναρη)
  • Η Ιβηρική δείχνει το δρόμο για την προοδευτική διακυβέρνηση (Του Βαγγέλη Βιτζηλαίου)
  • Πόσο βιώσιμη είναι η πρόταση για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία; (Του Δημήτρη Ραπίδη)
  • Διαδηλώσεις στη Γαλλία κατά της φτωχοποίησης των συνταξιούχων (Της Ειρήνης Συγγελάκη)
  • Εκλογές στην Εμίλια-Ρομάνια: Φιλί ζωής του κινήματος των «Σαρδελών» στην ιταλική Κεντροαριστερά; (Του Θωμά Γούμενου)

Κατεβάστε το pdf της δημοσίευσης