Κοινό σχέδιο που θα περιγράφει λεπτομερώς το περίγραμμα ενός ειδικού για την Ευρωζώνη προϋπολογισμού θα παρουσιάσουν σήμερα ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μπρουνό Λε Μερ και ο Γερμανός ομόλογός του, Όλαφ Σολτς στη συνεδρίαση του Eurogroup, γράφει η γαλλική Le Figaro.

Δείγμα ικανοποίησης που μοιράζονται οι συγγραφείς του δύο μόλις σελίδων εγγράφου, είναι η κυκλοφορία του σε Βερολίνο και Παρίσι ήδη από το Σαββατοκύριακο. Κανένα νούμερο δεν παρουσιάζεται στην γαλλογερμανική πρόταση. Το θέμα είναι ευαίσθητο και αναβλήθηκε για αργότερα. Το Παρίσι προτίμησε να κατοχυρώσει τις αρχές αυτού του μελλοντικού προϋπολογισμού και το έγγραφο διευκρινίζει ότι ο προϋπολογισμός θα καθοριστεί από «συμφωνία» μεταξύ των 19 κρατών-μελών.

Οι στόχοι αυτού του νέου μέσου είναι: κατ’ αρχάς να ενισχυθεί η σύγκλιση μεταξύ των εταίρων. «Σκεφτήκαμε λίγο αφελώς, ειδικά στη Γαλλία, ότι η ίδια η νομισματική ένωση θα δημιουργούσε σύγκλιση. Αυτό δεν συνέβη», ανέφερε ο Μπενουά Κερέ, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αυτό το καλοκαίρι.

Η οικονομική κρίση του 2008 και μετά του ευρώ 2011-2012 που έπληξε τις νότιες χώρες της ζώνης (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Κύπρος), εμβάθυνε ακόμη περισσότερο τις ανισότητες. Για να συγκλίνουν μεταξύ τους τα επίπεδα ευημερίας και ανταγωνιστικότητας, ο προϋπολογισμός της Ευρωζώνης θα συγχρηματοδοτήσει επενδυτικά σχέδια -«επιταχυντές ανάπτυξης- στην «έρευνα και ανάπτυξη, την καινοτομία και το ανθρώπινο κεφάλαιο», επισημαίνει το γαλλογερμανικό έγγραφο.

Δεύτερος στόχος του προϋπολογισμού των «19», είναι η «σταθεροποίηση». Δηλαδή να υπάρχουν στη διάθεση των μελών εργαλεία κατά της κρίσης έτοιμα να χρησιμοποιηθούν για να αποφευχθεί μια αντίδραση έκτακτης ανάγκης και πανικού, όπως τα τελευταία χρόνια. Αυτός ο κοινός προϋπολογισμός της Ευρωζώνης δεν θα είναι αυτόνομος όπως το επιθυμούσε ο Μακρόν. Θα είναι «μέρος του προϋπολογισμού της ΕΕ», λέει το γαλλογερμανικό έγγραφο που θα παρουσιασθεί σήμερα στις Βρυξέλλες.

Τέλος σημειώνεται ότι η χρηματοδότηση του κοινού προϋπολογισμού, θα γίνεται από τις συνεισφορές των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, αλλά και ειδικών για το σκοπό φορολογικών εσόδων. Το Παρίσι υποστηρίζει τα έσοδα από τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τα οποία υπάρχουν στη Γαλλία, αλλά εξακολουθούν να είναι ασταθή σε επίπεδο Ένωσης, να τροφοδοτούν το κοινό αυτό ταμείο.