Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, μιλώντας εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς στη συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (ECON) του Ευρωκοινοβουλίου, και στο πλαίσιο συζήτησης με τίτλο «Υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας σε σχέση με διασυνοριακές ρυθμίσεις που μπορούν να αναφερθούν», είπε τα εξής:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κο Εμανουέλ Μορέλ για την προσπάθειά του να υπάρξει ευρεία συμφωνία στην Επιτροπή μας, που να βελτιώνει την πρόταση της Κομισιόν, ιδιαίτερα σε αυτό το εξαιρετικά σημαντικό θέμα της διασυνοριακής συνεργασίας ανταλλαγής πληροφοριών για θέματα φορολογίας.
Το θέμα, όπως όλοι ξέρουμε, έχει καταστεί ιδιαίτερα επίκαιρο, καθώς οι αποκαλύψεις των Paradise papers, έχουν θέσει και πάλι στην επικαιρότητα, προκαλώντας έντονη κοινωνική -και δικαιολογημένη- διαμαρτυρία και οργή, το θέμα της μέγα-φοροδιαφυγής και μέγα-φοροαποφυγής. Οι αποκαλύψεις αυτές θέτουν σε αμφισβήτηση τα αποοτελέσματα των προσπαθειών της ΕΕ και των θεσμικών της οργάνων στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Όταν μερικές εκατοντάδες δημοσιογράφοι μπορούν να αποκαλύπτουν περισσότερα πράγματα από αυτά που βρίσκουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Κομισιόν και των κρατών μελών, τότε κάτι προφανώς δεν πάει καλά στον τρόπο με τον οποίο τα θεσμικά όργανα αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα.
Η χρήση επιθετικών ρυθμίσεων φορολογικού σχεδιασμού, με στόχο τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για μεγάλες πολυεθνικές ή για υπερπλούσιους πολίτες, και η απόκρυψη κερδών, είναι ένα σκάνδαλο που καταστρέφει τις οικονομικές και κοινωνικές δομές. Εντείνει τις ανισότητες, βλάπτει την υγιή ανταγωνιστικότητα μεταξύ των επιχειρήσεων, επίσης βλάπτει ιδιαίτερα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και επιβαρύνει τους συνεπείς φορολογουμένους, που είναι το 99,9% των κοινωνιών μας, υπονομεύοντας τα δημόσια έσοδα των κρατών μελών, με αποτέλεσμα να πλήττεται το κοινωνικό κράτος.
Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν, είναι διαφάνεια, δημοκρατική λογοδοσία, αποτελεσματικότερους μηχανισμούς και κυρώσεις. Και γι’ αυτό κάθε πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση , πρέπει να ενισχυθεί. Προτείνω, και θα επιμείνω μέχρι τέλους, ότι χρειάζεται μια τακτική έκθεση της Κομισιόν γι’ αυτά τα θέματα - ανά τριετία, όχι ανά πενταετία, και προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προς το Συμβούλιο.
Επίσης είναι απαραίτητα:
Ένα central registry, ένας “κεντρικός κατάλογος”, ο οποίος να είναι προσπελάσιμος στο κοινό.
Η δημόσια ανταλλαγή πληροφοριών.
Η προστασία των ατόμων, που έχουν πληροφόρηση για παράνομες πράξεις φορολογικού περιεχομένου και διατίθενται να συνεργαστούν με τις Αρχές - είναι απαραίτητη η ενίσχυση της προστασίας των whistleblowers.
Θέλουμε αυτά να εγκριθούν και να αποτυπωθούν και στο τελικό κείμενο που θα εγκρίνουμε ως Επιτροπή.
Τέλος επίσης, εκτός από τις υποχρεώσεις της Κομισιόν, πρέπει να συζητήσουμε και τις υποχρεώσεις που έχουν τα κράτη μέλη. Γιατί οφείλουν και αυτά από την πλευρά τους, μαζί με τις φορολογικές αρχές, να συμβάλλουν στην υποχρεωτική δημοσιοποίηση πιθανών επιθετικών φορολογικών πρακτικών και να υποστηρίξουν με συγκροτημένο τρόπο διασυνοριακές δράσεις και ανταλλαγή πληροφοριών χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό “DAC” (Directive Administrative Cooperation).
Aπό την πλευρά μας, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρέπει να προσέλθουμε σε αυτή τη συζήτηση με συγκεκριμένες, υλοποιήσιμες προτάσεις, ενισχύοντας και την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια στη διασυνοριακή συνεργασία ανταλλαγής πληροφοριών, διότι μόνο έτσι μπορούμε να καταπολεμήσουμε και την φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή».
