Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους. Γιατί ο αγώνας για τη δημοκρατία είναι διαρκής, γράφει στο μήνυμά της για την επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά. Κριτική στους «κομματικούς στρατούς» και όσους κοροϊδεύουν τους πολίτες με την υποκριτική τους στάση ασκεί ο Σταύρος Θεοδωράκης.

 Γεννηματά: Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους

«Το Πολυτεχνείο είναι ένα κορυφαίο σύμβολο δημοκρατικού αγώνα, με μηνύματά ισχυρά που αντιστέκονται στη φθορά του χρόνου. Είναι η ενεργή μνήμη της δημοκρατίας, το παράδειγμα για τη νέα γενιά. Τιμούμε τους νεκρούς, τιμούμε τους πρωταγωνιστές, όλους και όλες που αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας, απαιτώντας μια  καλύτερη, μια δημοκρατική Ελλάδα», αναφέρει σε ανάρτησή της στα social media η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, για την 45η επέτειο του Πολυτεχνείου.

Και επισημαίνει : «Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε  τον αγώνα τους. Γιατί ο αγώνας για τη δημοκρατία είναι διαρκής. Όσο επαναπαύεσαι, τόσο ζητήματα που νομίζεις ότι τα έχεις λύσει ως κοινωνία και ως χώρα,  τα ξαναβρίσκεις μπροστά σου. Ισονομία, ισοπολιτεία, ίσες ευκαιρίες για όλους, κοινωνικό κράτος, εκπαίδευση και σύστημα υγείας, δικαιοσύνη, δημοκρατικοί θεσμοί είναι κατακτήσεις δεκαετιών που βρίσκονται σήμερα σε οπισθοδρόμηση. Η οικονομική κρίση σίγουρα έπαιξε ρόλο σε αυτό. Όμως δεν ευθύνεται μόνο αυτή . Ο μεγαλύτερος εχθρός της Δημοκρατίας αποδείχθηκε ο λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός δεν επέτρεψε την συνεννόηση, ο λαϊκισμός δημιούργησε ψεύτικες  ελπίδες και θεωρίες συνωμοσίας, ο  λαϊκισμός στην Ελλάδα  και σε ολόκληρη την Ευρώπη ξαναδυνάμωσε τις δυνάμεις του φασισμού».

«Σήμερα», υπογραμμίζει η κ. Γεννηματά, «περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από ενότητα. Ενότητα στην κορυφή, μα ενότητα και στη βάση. Το Κίνημα αλλαγής πιστεύει στην ανάγκη διαμόρφωσης μιας εθνικής γραμμής ώστε να ξεπεράσουμε πραγματικά την κρίση και να πάει ο τόπος μας μπροστά. Με εθνική αυτοπεποίθηση και με μπροστάρη τη νέα γενιά, να χαράξουμε νέους δρόμους για τη δημοκρατία και την Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός απαιτεί ξανά αξιοπρέπεια, αλλαγή, ανατροπή. Σε αυτή την προσπάθεια θα είμαστε στην πρώτη γραμμή».

Θεοδωράκης: Ποιον κοροϊδεύουμε όλοι εμείς και δεν μιλάμε;

Ανάρτηση του Σταύρου Θεοδωράκη στο Facebook για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Και να που ήρθε ξανά η μέρα που η τηλεόραση ξυπνάει με το «είμαστε δυο / είμαστε τρεις / είμαστε χίλιοι δεκατρείς».

Και το Πολυτεχνείο παύει να είναι ορμητήριο για πλιάτσικο και μετατρέπεται σε τόπο επαναστατικού προσκυνήματος. Με γαρύφαλλα, υψωμένες γροθιές, τζάκετ και μπερέδες Τσε Γκεβάρα.

Ποιον κοροϊδεύουμε;

Ποιον κοροϊδεύουν οι κομματικοί στρατοί που έχουν διαταχθεί να κάνουν φέις κοντρόλ στην είσοδο του Πολυτεχνείου παριστάνοντας τους αγανακτισμένους φοιτητές;

Ποιον κοροϊδεύουν οι βουλευτές που όταν τους γιουχάρουνε, ανακαλύπτουν ξαφνικά «το πρόσωπο του φασισμού»; Ας πάνε την Δευτέρα να καταθέσουν στεφάνι - πριν «ξυπνήσουν» όμως τα Εξάρχεια.

Ποιον κοροϊδεύουν οι κομματικοί που θα εμφανίσουν - ξανά στην αρχή - και θα εξαφανίσουν - ξανά στο τέλος - την σημαία του Πολυτεχνείου; Μόνο που ο Χουντίνι δεν έπαιζε με σημαίες βαμμένες με το αίμα άλλων.

Ποιον κοροϊδεύουν οι κυβερνητικοί που θα φωνάζουν «Ελλάδα – Κύπρος – Παλαιστίνη – Αμερικάνος δεν θα μείνει» και από αύριο θα συνεχίσουν ξανά: «Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ – κοίτασμα δεν θα μείνει»;

Ποιον κοροϊδεύουν όλοι αυτοί που θα φωνάζουν «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» ενώ λίγες μέρες πριν οι αρχηγοί τους έπιναν και έτρωγαν στις αυλές της πρεσβείας;

Ποιον κοροϊδεύουν οι νεαροί που προσπαθούν να κοπιάρουν τους αγωνιστές του ’73; Αυτοί όμως με κράνη, κρυπτονάιτ, κουκούλες και αντιασφυξιογόνες μάσκες και οι άλλοι μόνο με τα στήθη τους.

Ποιον κοροϊδεύουν οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις που μιλάνε για Δημοκρατία και έχουν να βγάλουν κοινά αποτελέσματα και πρόεδρο της ΕΦΕΕ από τη δεκαετία του '80;

Ποιον κοροϊδεύουν όλοι αυτοί που θα ποστάρουν παιδικά χαμόγελα και δακρυσμένα μάτια, αποστρέφοντας το βλέμμα τους από τους εξαρτημένους, εξαθλιωμένους και εγκαταλειμμένους της Τοσίτσα;

Ποιον κοροϊδεύουμε όλοι εμείς και δεν μιλάμε;

Ψάχνουμε με τηλεφακούς το παρελθόν μήπως ανασύρουμε κάτι που μας βολεύει αντί να δούμε - και να αντιμετωπίσουμε - την αλήθεια που βρίσκεται ή κρύβεται μπροστά μας.

Γιατί;

«Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια /

με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.

Για το χαμένο μου αγώνα /

που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν».

(Μπαγάσας – Νικόλας Άσιμος)