Πέμπτη, 25 Απριλίου 2024

Του Χρήστου Τσατσαρώνη

Στις ισχυρές πολιτικές και επιχειρηματικές οικογένειες, υπάρχει ένας άγραφος νόμος: τα μέλη των οικογενειών, ακόμα και δεύτερου και τρίτου βαθμού, δεσμεύονται με νόμο ''εξ αίματος'' ή παγιωμένων επί δεκαετίες συμφερόντων, να υποστηρίζουν τα ευρύτερα συμφέροντά τους και να μην προδίδουν ποτέ αυτούς τους δεσμούς, επί ποινή αποπομπής από την ''μεγάλη οικογένεια''. Πολύ περισσότερο, να μην προκαλούν προβλήματα με ενέργειες και δηλώσεις τους, βλαπτικές για πρόσωπα του στενού και ευρύτερου οικογενειακού κύκλου.

Στον επιχειρηματικό στίβο, υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα, αρκετές ηχηρές εξαιρέσεις αυτού του άγραφου κανόνα, αλλά πάντα, όποιος ή όποια ''έβγαινε από το μαντρί'', δεν είχε και την καλύτερη τύχη στη συνέχεια ή εν πάση περιπτώση δεν είχε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα της φυγής του από το ''κοπάδι''.

Στην πολιτική, όμως, παρόμοια φαινόμενα είναι πολύ σπάνια, καθώς η περίφημη οικογενειοκρατία έχει ακατάλυτους δεσμούς αλληλεξάρτησης και μεταξύ των μελών κοντινών ηλικιών και μεταξύ των επιγόνων, νεότερης κοπής.

Η πρόσφατη και πολυσυζητημένη ήδη, δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι ''είναι άδικο, αλλά η Ντόρα δεν θα είναι μέλος της κυβέρνησής μου'', προκειμένου ο επίγονος να... χτυπήσει την οικογενειοκρατία (από την οποία ''γεννήθηκε'' και στην οποία οφείλει το ότι είναι σήμερα αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας), έχει σηκώσει έναν κουρνιαχτό, ο οποίος θολώνει επικίνδυνα το όποιο όραμα είχε ο ίδιος και η ομάδα που τον στηρίζει, για αναρρίχηση στην πρωθυπουργία της χώρας.

Οι ερμηνείες πολλές και από διαφορετική αφετηρία η κάθε μία, αλλά το συμπέρασμα μάλλον είναι κοινό, έστω και αν διαφέρει στους χρωματισμούς: μετά τη φυγή από τη ζωή, του ''πατρόνε'' Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, οι ήδη τεταμένες τους τελευταίους μήνες σχέσεις μεταξύ των μελών της ''αγίας οικογένειας'' (Sagrada Familia), ουσιαστικά τινάχθηκαν στον αέρα, από την ''απρόσμενη, αλλοπρόσαλλη και εκτός κάθε λογικής'' απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά της Ντόρας Μπακογιάννη.

Το χειρότερο όλων, όμως, για τον πρόεδρο της ΝΔ, είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν μπόρεσε να κρύψει για πολύ, ότι η απόφαση αυτή υπαγορεύτηκε ουσιαστικά από συγκεκριμένα στελέχη του στενού του πολιτικού πυρήνα, που προέρχεται από ΛΑΟΣ και ακροδεξιά - κυρίως του Άδωνι Γεωργιάδη, που μόλις σήμερα αιτιολόγησε πλήρως την απόφαση - αλλά και από το ''αταίριστο, αλλά συνασπισθέν εδώ'' δίδυμο των συμβούλων του, Τάκη Θεοδωρικάκου και Μαρίας Σπυράκη.

Σε αυτό το σημείο, έχει ιδιαίτερη αξία να σας αποκαλύψω ότι προ τριμήνου περίπου, κορυφαίος σύμβουλος του προέδρου της ΝΔ, έλεγε σε κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, σε στυλ... απειλής, ότι ''εγώ θα βγάλω πρωθυπουργό τον Κυριάκο και χωρίς τη Ντόρα σας'' (!!!), αφήνοντας τότε άγαλμα τον συνομιλητή του, ο οποίος προφανώς τώρα αντιλαμβάνεται ότι από τότε και ίσως πολύ ενωρίτερα, υπήρχε το σχέδιο εξόντωσης της Ντόρας, που εφέρετο ή την συκοφαντούσαν ότι είναι αρκετά... διαλλακτική με την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα!

Ρόλο - πάντα κατά τα λεγόμενα, σχεδόν φανερά πλέον, από στελέχη της ΝΔ, που δεν έχουν την εύννοια του Κυριάκου - έχει διαδραματίσει και η σύζυγος του κ.Μητσοτάκη, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, για την οποία η Ντόρα Μπακογιάννη δεν τρέφει και τα καλύτερα αισθήματα, ενώ και η ίδια η κάτοχος των οφσόρ εταιρειών κινείται με τα αντίστοιχα αισθήματα, για να το θέσω όσο πιό ευγενικά γίνεται...

Συμπερασματικά και αναμένοντας τις όποιες αντιδράσεις και όποτε αυτές υπάρξουν - γιατί, θα υπάρξουν - από την Ντόρα Μπακογιάννη, αυτά που διαδραματίζονται εδώ και κάποιους μήνες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ίσως αποδίδονται εύγλωτα με αυτό που, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ανέφερε σε παρέα νεοδημοκρατών σε στέκι στο Κολωνάκι, παλαιό στέλεχος του κόμματος που έχει εν μέρει αποστασιοποιηθεί από τα συμβαίνοντα: ''εδώ, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα'', βάζοντας μάλιστα και ερωτηματικό στις λέξεις ''παιδί'', τοποθετόντας έτσι στο κάδρο, αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό, δηλαδή το όνομα του Κώστα Μπακογιάννη, οι σχέσεις του οποίου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, βρίσκονται υπό το μηδέν, ειδικά μετά την αποπομπή της μητέρας του.

Το τι θα συμβεί μελλοντικά, ουδείς γνωρίζει, αλλά μία πρώτη γεύση ίσως πάρουμε στο επικείμενο συνέδριο της ΝΔ, με ποιό κρίσιμα ερωτήματα:

- Τι θα πράξει η Ντόρα, θα αντιδράσει από βήματος ή θα περιμένει φαγωμάρα στο επιτελείο Κυριάκου και πιθανή αποδυνάμωσή του, όσο τα πράγματα θα πηγαίνουν ολοένα και καλύτερα για την κυβέρνηση Τσίπρα;

- Τι θα πράξει ο Κώστας Καραμανλής και όσοι, βουλευτές και μη βρίσκονται στο περιβάλλον του και αμφισβητούν ευθέως τις κατά καιρούς επιλογές Κυριάκου, που απέτυχαν παταγωδώς μέχρι τώρα;

- Τι θα πράξει ο ήδη εντόνως και αθορύβως κινούμενος Αντώνης Σαμαράς, που προφανώς δεν...στεναχωρήθηκε από τον παραγκωνισμό της Ντόρας; Ενώ, μάλιστα, ήταν να απουσιάσει από το συνέδριο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ματαίωσε το ταξόδι του στο εξωτερικό, για να παραβρεθεί τελικά...

- Τέλος, υπάρχει και μία αθέατη, αλλά νομίζω ιδιαίτερα ουσιαστική παράμετρος, που θα παίξει τον δικό της ρόλο στις εξελίξεις: το μεγάλο λόμπι (ας μου επιτραπεί ο όρος) που είχε χτίσει επί χρόνια ο πατήρ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αυτή την περίοδο δείχνει στο μεγαλύτερο και πιό... αθόρυβο (από τη φύση του) μέρος να παίρνει τη θέση της Ντόρας και αυτό, αν συνεχίσουν οι ισορροπίες ως έχουν σήμερα, ίσως αποτελέσει πρόκριμα για την πολιτική επιβίωση του ενός εκ των δύο αλληλοσφαζόμενων επιγόνων του.

Το ''θορυβώδες'' τμήμα αυτού του ''λόμπι'' πολιτικοοικονομικών συμφερόντων, έχει πάρει από καιρό θέση υπέρ του Κυριάκου, αλλά, παρά τον έλεγχο αρκετών ΜΜΕ, δεν έχει καταφέρει σπουδαία πράγματα. Αντιθέτως, τις περισσότερες φορές που επιχείρησε να τον καταστήσει ''κυρίαρχο'' των πολιτικών εξελίξεων, ζημιά του προξένησε και μάλιστα μεγάλη και επιδεινούμενη, προϊόντος του χρόνου...

Για να δούμε, λοιπόν, ο Κυριάκος ή η Ντόρα, θα ελέγξουν όχι μόνον το κόμμα της ΝΔ, αλλά και το οικοδόμημα του πατρός τους;

 

 

 

 

 

 

Του Νίκου Σερβετά*

Δεν θα έπαιρνα τόσο σοβαρά μία πληροφορία που έχω κάμποσες ημέρες τώρα αναφορικά με τις κινήσεις προετοιμασίας που γίνονται για τον διαχωρισμό των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας, αν δεν μου προκαλούσαν εντύπωση τρεις ειδήσεις που ήρθαν, η μία μετά την άλλη, για να χτυπήσουν πολύ δυνατά το καμπανάκι που λέει ότι «εδώ κάτι γίνεται».

Η πληροφορία δεν ήρθε από συνάδελφο ούτε από πολιτικό, αλλά από άμεσα ενδιαφερόμενο άτομο που σημαίνει, πολύ απλά, ότι ούτε να με χρησιμοποιήσει θέλει ούτε να παίξει ο ίδιος παιχνίδι. «Υψηλά ιστάμενος στην ιεραρχία της Εκκλησίας οργώνει την Ελλάδα και κάνει μασάζ σε τοπικά στελέχη προκειμένου να μην αντιδράσουν δυναμικά στην προοπτική διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας. Διαβεβαιώνει ότι η μισθοδοσία τους θα συνεχίσει να γίνεται κανονικά από το κράτος και η πλήρης ανεξαρτητοποίηση από το Υπουργείο και τους πολιτικούς θα τους λύσει τα χέρια...».

Αμέσως μόλις το έμαθα, συζήτησα το θέμα με έμπειρο συνάδελφο. «Επί των ημερών του Σύριζα δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο» ήταν το καταστάλαγμα της συζήτησης. Δεν με ικανοποίησε αλλά με φρενάρισε.

Ήρθαν όμως οι ειδήσεις:

Πρώτα, ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας, Χάρης Κονιδάρης, εμμέσως πλην σαφώς δηλώνει ότι αν προχωρήσει το νομοσχέδιο για το θέμα του «προσδιορισμού φύλλου» η Εκκλησία θα αντιδράσει. Η είδηση βρίσκεται στην μη είδηση, διότι το νομοσχέδιο έγινε νόμος και η Εκκλησία, πλην σπασμωδικών δηλώσεων, δεν αντέδρασε. Ίσως στο μέλλον ...

Δεύτερον, η παραίτηση του Μητροπολίτη Αιγιαλείας Αμβρόσιου, κατά κόσμον Αθανάσιος Λένης, πρώην άνδρας των Σωμάτων Ασφαλείας. Η παραίτησή του έγινε ενώ εκκρεμεί εις βάρος του μήνυση που κατέθεσαν εννέα πολίτες με αφορμή υβριστικά και ομοφοβικά σχόλιά του. Δήλωσε γονατιστός ότι παραιτείται αλλά θα παραμείνει στη θέση του έως τις 31 Δεκεμβρίου 2018.

Τρίτον, η ανακοίνωση της Πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην οποία αναφέρεται ότι «η προαναγγελθείσα τελετή απονομής του τίτλου του Επίτιμου Διδάκτορα του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας ΑΠΘ στον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, αναβάλλεται για λόγους καλύτερης οργάνωσης». Αναβάλλεται, δεν ακυρώνεται!

Η αλήθεια είναι ότι η Εκκλησία δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ενέργειες. Πότε απείλησε και δεν πραγματοποίησε την απειλή, πότε παραιτήθηκε Μητροπολίτης, πότε αναβλήθηκε παρόμοια με εκδήλωση; Μικρή υποχώρηση και κατάληψη θέσεων μάχης πριν την σύγκρουση, μπορεί να πει κάποιος, ίσως.

Άλλωστε οι έξωθεν καλές μαρτυρίες όλο και λιγοστεύουν. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες είδαμε την πλήρη απουσία από το πλευρό των πλημμυροπαθών της Μάνδρας να προστίθεται στο σκάνδαλο με τα χρήματα που έστειλαν ομογενείς από την Αυστραλία για τους σεισμοπαθείς της Λέσβου και κατέληξαν να διατεθούν για την επισκευή ναών, ορισμένοι εκ των οποίων δεν είχαν υποστεί καμία απολύτως ζημιά.

Διαχωρίζοντας, φυσικά, το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων από την κοινωνική συμπεριφορά μερικών ατόμων, υψηλά ιστάμενων στην Εκκλησιαστική ιεραρχία, κοινή είναι η διαπίστωση ότι η «Εκκλησία» χάνει το έρεισμά της στους πιστούς και στηρίζεται όλο και περισσότερο στον μηχανισμό που αναπαράγει τον εαυτό του, διότι απ’ αυτόν ζει, πλουτίζει και μέσου αυτού ασκεί εξουσία.

Αυτή η εξουσία ήρθε καιρός, επί ημερών Σύριζα, να καταργηθεί και η Εκκλησία να γίνει μόνο αυτό που λέει ότι είναι: Ανθρωπιά, αγάπη, αλληλεγγύη.
Θα πρέπει να παρακολουθώ συνεχώς την εξέλιξη της πληροφορίας που είχα, οι ενδείξεις λένε ότι δεν είναι για πέταμα.

*Ο Νίκος Σερβετάς είναι δημοσιογράφος, εργάζεται στην εφημερίδα Documento και συνεργάζεται με ξένα τηλεοπτικά δίκτυα.

Τελικά σε αυτή τη χώρα, οι βρώμικες ιστορίες, αυτές που στοιχίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια, κάποιες από αυτές και ζωές, δεν πρόκειται ποτέ - δυστυχώς - να βρούν την τιμωρία που τους αρμόζει. Και αν αναρωτιέστε γιατί, η απάντηση είναι ότι η ελληνική δικαιοσύνη, εκτός από τις λαμπρές στιγμές της, έχει και μελανές περιόδους, με απολύτως καταδικαστέες αποφάσεις που πάρθηκαν και κατακριτέους χειρισμούς λειτουργών της που την εκθέτουν.

Mε αφορμή την ημέρα κατά της βίας των γυναικών, ένα φαινόμενο που δυστυχώς έχει ολοένα και περισσότερα κρούσματα. Και δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερες γυναίκες καταγγέλουν παρόμοια κρούσματα, ο φόβος ακόμα κλείνει στόματα και τραυματίζει ψυχές και ολόκληρες ζωές...

Στρασβούργο, πριν πολλά χρόνια, πρωθυπουργός το κόσμημα της πολιτικής, ο Ξενοφών Ζολώτας, υπουργός Εξωτερικών ο φέρελπις τότε, Αντώνης Σαμαράς και αναπληρωτής ο εμπειρότερος, Γιάννης Ποττάκης. Όταν τα γεγονότα επαναλαμβάνονται, όχι ως... φάρσα, αλλά ως πραγματικότητα και αφορούν στην ''αμαρτωλή'' ή όχι σχέση πολιτικής και επιχειρήσεων, έχουν μεγάλο, πολύ μεγάλο ενδιαφέρον...

Η Ελλάδα βρίσκεται σε διαδικασία εξόδου από τη βαθειά και καταστροφική κρίση των τελευταίων οκτώ ετών. Η οικονομία δείχνει τα πρώτα ενθαρρυντικά βήματα ανάκαμψης. Σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων καταγράφει και πάλι εντυπωσιακά μεγέθη -μόνο 69 εισηγμένες εμφάνισαν κέρδη 1 δισ. ευρώ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017- ενώ οι εξαγωγές της χώρας αυξάνονται συνεχώς, δίνοντας ώθηση στην εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα. Απόρροια της βελτίωσης του οικονομικού κλίματος αποτελεί η μείωση της ανεργίας με τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.

Ροή

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ