Για την Ρωσία, η δεδηλωμένη απόφαση της Ε.Ε. να διακόψει την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου – τώρα και με ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου – σημαίνει ότι θα «χάσει» πάνω από 250 δισ. ευρώ ετησίως σε έσοδα.

Εκτός και αν στο μεταξύ έχει βρει νέους πελάτες που θα αντικαταστήσουν τους Ευρωπαίους αγοραστές.

Για την Ευρώπη η διακοπή αυτή σημαίνει ότι πρέπει να βρει νέους προμηθευτές και μάλιστα σε επαρκή ποσότητα ώστε να μη χρειασθεί να κλείσει εργοστάσια, να αυξηθεί η ανεργία και να «παγώσουν» οι ευρωπαίοι τον επόμενο χειμώνα…

Ποιος από τους δύο θα κλείσει πρώτος τις στρόφιγγες στους ρωσικούς αγωγούς;

Στις αγορές το στοίχημα έχει ήδη αρχίσει να «παίζεται» καθώς ο αναπροσανατολισμός της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου από την Δύση προς την Ανατολή και τον Νότο, έχει αρχίσει, με συμφωνίας που άλλες γίνονται ήδη γνωστές και άλλες κυοφορούνται αλλά ήδη «ακούγονται» στις αγορές.

Σε κάθε περίπτωση όμως είτε κλείσουν τους αγωγούς πρώτοι οι Ρώσοι είτε μπουν πρώτα σε εφαρμογή νέες κυρώσεις από την Ευρώπη με διακοπή των αγορών από την Ρωσία, η «αλλαγή» αυτή της κατεύθυνσης του φυσικού αερίου και του πετρελαίου θα έχει μία εξαιρετικά σημαντική επίπτωση.

Και πάνω σ’ αυτή την επίπτωση παίζονται τα νέα στοιχήματα στις αγορές. Το ρωσικό φυσικό αέριο «κυλάει» προς την Ευρώπη μέσα από αγωγούς που έχουν ήδη αποσβέσει το κόστος τους δεκάδες φορές μέχρι σήμερα, τόσο για τον πωλητή όσο και για τον αγοραστή και για τον λόγο αυτό δεν επιβαρύνεται παρά ελάχιστα η τελική του τιμή.

Ο αναπροσανατολισμός των πωλήσεων δεν μπορεί να γίνει με αγωγούς που δεν υπάρχουν ήδη, προϋποθέτει κυρίως θαλάσσιες μεταφορές με υγροποιημένη μορφή. Τόσο από την Ρωσία προς τους νέους πελάτες της όσο και από τους νέους προμηθευτές προς την Ευρώπη.

Και προφανώς αυτό σημαίνει αυξημένο κόστος αλλά και πλαφόν – που επηρεάζει το κόστος - στους όγκους προμήθειας, καθώς τόσο ο αριθμός των κατάλληλων θαλάσσιων μέσων μεταφοράς όσο και οι δυνατότητες υγροποίησης και επαναφοράς σε αέρια μορφή είναι επίσης περιορισμένες.

Η μεν Ρωσία μπορεί και το πράττει όπως στην περίπτωση της Ινδίας να πουλάει με έκπτωση προκειμένου να εξασφαλίσει νέους «πελάτες» απορροφώντας το επιπλέον λόγω μεταφοράς κόστος.

Για την Ευρώπη όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν όλες οι χώρες μέλη της Ε.Ε. έχουν τα οικονομικά μέσα να αντιμετωπίσουν το επιπλέον κόστος, λόγω της ακριβότερης αρχικής τιμής, αλλά και του επιπλέον κόστος μεταφοράς.

Μια ματιά στο έκτακτο σχέδιο, που έχει ετοιμάσει και είναι έτοιμο να μπει σε ισχύ, από την γερμανική κυβέρνηση, καθιστά σαφές ότι στην πρώτη φάση μια τέτοιας κίνησης απογαλακτισμού από το ρωσικό φυσικό αέριο η ευρωπαϊκή βιομηχανία θα πρέπει να περιορίσει την παραγωγή της και η οικονομική δραστηριότητα να υποστεί τις συνέπειες.

Θα πρέπει να κλείσουν παραγωγικές μονάδες ή να λειτουργούν part time και εναλλάξ, να περιορισθεί η ιδιωτική κατανάλωση και να αντιμετωπίσουν οι οικονομίες της Ε.Ε. ένα νέο κύκλο ανόδου των τιμών που ήδη έχουν εκτιναχθεί σε πρωτοφανή ύψη, τόσο στα καύσιμα και το ηλεκτρικό ρεύμα όσο και στην μεταποίηση.

Οι εκτιμήσεις που σήμερα γίνονται στις αγορές αναφέρονται σε 200 ευρώ την Mwh για το φυσικό αέριο και πάνω από 360 ευρώ την Mwh για το ηλεκτρικό ρεύμα…

Με αυτά τα δεδομένα είναι ίσως κατανοητό το γιατί παρά την απόφαση για απαγόρευση εισαγωγής άνθρακα στο πλαίσιο του τελευταίου κύκλου κυρώσεων, η Ευρώπη θα συνεχίσει να καταναλώνει ρωσικό άνθρακα μέχρι τουλάχιστον τα μέσα Αυγούστου… Και την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η εισαγωγή ρωσικού φυσικού αερίου μέσα από τους αγωγούς που διασχίζουν τις εμπόλεμες περιοχές στην Ουκρανία, έχει αγγίξει το υψηλότερο σημείο των τελευταίων τεσσάρων ετών. Αποτέλεσμα αυτής της «συναλλαγής» είναι ότι φέτος σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις τα έσοδα της Ρωσίας από την Ευρώπη για τις πληρωμές φυσικού αερίου θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο…

Δεν αποτελεί εξαίρεση αυτής της «τάσης» το γεγονός ότι οι εισαγωγές των ΗΠΑ ρωσικού πετρελαίου βαρέως τύπου, που είναι απαραίτητο για το fracking έχουν αυξηθεί κατά το μήνα Μάρτιο κατά 43%...