Χωρίς εκπροσώπηση στις διαπραγματεύσεις που ξεκινούν για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού θα μείνουν οι εργαζόμενοι, μετά την απόφαση της ΓΣΕΕ να μην προσέλθει στη προβλεπόμενη διαβούλευση της Επιτροπής που έχει συσταθεί για τον συγκεκριμένο σκοπό.

Του Ανδρέα Πετρόπουλου

Την απόφασή της, η οποία σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ είναι ομόφωνη, κοινοποίησε με επιστολή της στον Πρόεδρο της Επιτροπής Συντονισμού της Διαβούλευσης.

Στην επιστολή, η ΓΣΕΕ χαρακτηρίζει τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση ως "κατάλυση του δικαιώματος των εργαζομένων να διαπραγματεύονται συλλογικά και ελεύθερα"!

Ουσιαστικά η ΓΣΕΕ με τον τρόπο αυτό αρνείται την δική της παρέμβαση στην προβλεπόμενη διαβούλευση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, αφήνοντας το περιθώριο στους εργοδότες να επιχειρηματολογούν για χαμηλότερες ή ακόμα και για μηδενικές αυξήσεις. Ταυτόχρονα επιχειρεί να κρύψει την πρωτοφανή απουσία της από μια κορυφαία διαδικασία επικαλούμενη τα όσα προβλέπονται από τον σχετικό Νόμο του 2013 (επί υπουργίας Γ. Βρούτση). Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο Νόμο που επιβλήθηκε με το δεύτερο μνημόνιο, η σχετική διαδικασία για τον κατώτατο μισθό προβλέπει διαβούλευση μεταξύ της εργατικής και της εργοδοτικής πλευράς, και τελική εισήγηση από την Επιτροπή στον αρμόδιο υπουργό ο οποίος και θα επικυρώσει το αποτέλεσμα της διαβούλευσης.

Αρνούμενη ουσιαστικά τη διαδικασία και αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους, η ΓΣΕΕ στην επιστολή της ζητεί την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και την επαναφορά της ευθύνης καθορισμού του ύψους του κατώτατου μισθού, μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, στους κοινωνικούς εταίρους.

Επικαλείται προσχηματικά μια διαδικασία που γνωρίζει ότι στην παρούσα φάση δεν μπορεί να ισχύσει, και ταυτόχρονα αρνείται μια διαδικασία που καθιερώθηκε διαδοχικά το 2013 και για την οποία δεν είχε αντιδράσει ποτέ ούτε με μια τυπική ανακοίνωση!

Συγκεκριμένα δεν είχε αντιδράσει όταν η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου είχε ενσωματώσει τη διαδικασία του άρθρου 103 («Διατάξεις για τον κατώτατο μισθό") που υποχρεώνεται να ακολουθήσει σήμερα η κυβέρνηση. Και ακόμα χειρότερα δεν είχε αντιδράσει όταν ο τότε υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης με τον περίφημο "μηχανισμό του κατώτατου μισθού" (Ν.4172) άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξηση ή μείωσης του κατώτατου μισθού!

Πρόκειται ουσιαστικά για μια κωμικοτραγική απόφαση. Αρνούμενη τη διαδικασία που θα οδηγήσει στην πρώτη αύξηση του κατώτατου μισθού μετά το 2012 (όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ προχώρησε στη δραματική μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% αλλά και στην ρατσιστική καθιέρωση του υποκατώτατου για τους νέους κάτω των 25 ετών) ουσιαστικά παραιτείται από το θεσμικό της ρόλο. Δηλαδή από το ρόλο του Συνδικάτου που η βασική του αποστολή είναι να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.