''Η ΕΕ και τα όργανα της πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τα αίτια της τρέχουσας κρίσης, πριν επεξεργαστούν λύσεις,'' τόνισε ο Δημήτρης Παπαδημούλης κατά την ομιλία του σε σεμινάριο στο ευρωκοινοβούλιο.

Το σεμινάριο του ACCOMPLISSH με θέμα: «Προς μια Κοινωνική και Δημοκρατική Ευρώπη: Διευρύνοντας των Κοινωνικό Αντίκτυπο των Κοινωνικών Επιστημών και της Ανθρωπιστικής Έρευνας» φιλοξένησε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος και απηύθυνε χαιρετισμό. 

Όπως ανέφερε ο κ. Παπαδημούλης σχετικά με την ανάγκη επαρκούς χρηματοδότησης της ανθρωπιστικής έρευνας, ''πίσω από το ζήτημα της ανεργίας υπάρχει ανάγκη να αμφισβητηθεί η βιωσιμότητα του οικονομικού μοντέλου και των διαύλων μέσω των οποίων διανέμεται ο πλούτος. Πώς τα κέρδη παραμένουν στάσιμα και σταθμευμένα στις offshore εταιρείες εξωτικών νησιών, ή επανεπενδύονται για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ποιες ηλικιακές ομάδες έχουν πληγεί περισσότερο κατά τη διάρκεια της κρίσης και γιατί. Πώς η ανισότητα προκαλεί περαιτέρω ύφεση και γιατί το να πλουτίσει περαιτέρω το 1% της κοινωνίας δεν σημαίνει περισσότερη ανάπτυξη, αλλά μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου.

Όλα αυτά είναι μόνο μερικά ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις βασισμένες στην κοινωνική έρευνα. Αυτή η έρευνα εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.''

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Δημ. Παπαδημούλη:

''Προς μια Κοινωνική και Δημοκρατική Ευρώπη:
Διευρύνοντας των Κοινωνικό Αντίκτυπο των Κοινωνικών Επιστημών και της Ανθρωπιστικής Έρευνας

Κυρίες και κύριοι,

Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας σήμερα. Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Πρωτοβουλία ACCOMPLISSH στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζοντας 2020» για την ιδέα να διοργανώσουμε αυτή τη συζήτηση. Είναι σημαντικό να επανεξετάσουμε τον αντίκτυπο και τον ρόλο που παίζει σήμερα η επιστημονική έρευνα και ιδιαίτερα η έρευνα των κοινωνικών επιστημών. Μέχρι πριν από 150 χρόνια, η επιστήμη έκανε τα δυνατά της για να εξηγήσει πώς λειτουργεί ο κόσμος και πώς εξελίσσεται. Αλλά ήταν ο Μαρξ που μας δίδαξε ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει η επιστήμη τον κόσμο. Και για αυτό, μάθαμε ότι οι κοινωνικές επιστήμες και η κοινωνική έρευνα είναι ένα εργαλείο, χωρίς το οποίο δεν μπορούμε να πετύχουμε.

Σε έναν κόσμο ολοένα περισσότερο αλληλοεξαρτώμενο, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανοίξει το δρόμο για τα δικά της κράτη-μέλη και για τη γειτονιά της. Ειδικά κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, η ΕΕ και τα όργανα της πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τα αίτια της τρέχουσας κρίσης, πριν επεξεργαστούν λύσεις.

Για παράδειγμα, πίσω από το ζήτημα της ανεργίας υπάρχει ανάγκη να αμφισβητηθεί η βιωσιμότητα του οικονομικού μοντέλου και των διαύλων μέσω των οποίων διανέμεται ο πλούτος. Πώς τα κέρδη παραμένουν στάσιμα και σταθμευμένα στις offshore εταιρείες εξωτικών νησιών, ή επανεπενδύονται για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ποιες ηλικιακές ομάδες έχουν πληγεί περισσότερο κατά τη διάρκεια της κρίσης και γιατί. Πώς η ανισότητα προκαλεί περαιτέρω ύφεση και γιατί το να πλουτίσει περαιτέρω το 1% της κοινωνίας δεν σημαίνει περισσότερη ανάπτυξη, αλλά μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου.

Όλα αυτά είναι μόνο μερικά ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις βασισμένες στην κοινωνική έρευνα. Αυτή η έρευνα εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν δηλώσει τους αναπτυξιακούς στόχους, θα πρέπει να αποφασίσει τί είδους ανάπτυξη χρειάζονται οι πολίτες, πώς η ανάπτυξη αντιμετωπίζει τις ανισότητες και πώς καταφέρνει να εμπλέξει τους κοινωνικούς παράγοντες πριν γίνει κερδοφόρος.
Κυρίες και κύριοι, πρέπει να είμαστε σαφείς.

Οι πολιτικές προτεραιότητες θα πρέπει να προκύψουν από συνεπή και καλά διεξαγόμενη έρευνα και γι 'αυτό είναι απαραίτητο να υπάρξει κατάλληλη χρηματοδότηση που θα προωθήσει αυτές τις προσπάθειες. Αυτά τα δύο, πηγαίνουν χέρι-χέρι. Διπλασιαζόμενος ει δυνατόν, ο προϋπολογισμός της έρευνας της ΕΕ μετά το 2020 -με ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική έρευνα- είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες που μπορεί να έχει η ΕΕ.

Τα μελλοντικά προγράμματα της ΕΕ, εκτός από την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως η καινοτομία και οι αποτυχίες της αγοράς, πρέπει να επικεντρωθούν επίσης σε θέματα που προωθούν τους λεγόμενους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης. Η φτώχεια, η πείνα, η ισότητα των φύλων, η αξιοπρεπής εργασία, όλα είναι ζητήματα που εξίσου αποτελούν καίριους πυλώνες της Ευρώπης που θέλουμε να οικοδομήσουμε. Η ιεράρχηση της έρευνας στον προϋπολογισμό της ΕΕ και των εθνικών προϋπολογισμών, ο σχεδιασμός προγραμμάτων κοινωνικής έρευνας με έντονο κοινωνικό αποτύπωμα και η κινητοποίηση των πολιτών γύρω από αυτούς τους στόχους είναι μόνο μερικές από τις προτάσεις που πρέπει να σκεφτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναπτύξει μια νέα κοινωνική συναίνεση με τους Ευρωπαίους πολίτες, πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερα προγράμματα με κοινωνικό αντίκτυπο. Ειδικά στις μέρες μας, που η κυριαρχία του θετικισμού και της οικονομίας είναι ισχυρότερη από ό, τι ήταν πριν από τέσσερις ή πέντε δεκαετίες, η αναγκαιότητα κοινωνικής έρευνας να ανακτήσει το καθεστώς και τον αντίκτυπό της στην πολιτική είναι υψίστης σημασίας.

Επιτρέψτε μου να δώσω το λόγο στους εξέχοντες ομιλητές μας, που σε αντίθεση με εμένα -είμαι πολιτικός μηχανικός- γνωρίζουν σε βάθος τα μυστικά των κοινωνικών επιστημών και μπορούν να προχωρήσουν με πιο συγκεκριμένες προτάσεις. 

Ευχαριστώ.''

Στο σεμινάριο, που  έλαβε χώρα στο ευρωκοινοβούλιο και ήταν πρωτοβουλία στο πλαίσιο της δράσης ACCOMPLISSH και του προγράμματος «Horizon 2020» της Κομισιόν, μίλησαν οι κκ Sharon Smit, συντονίστρια του ACCOMPLISSH και διευθύντρια του τμήματος Βιώσιμης Κοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Groningen, Gábor Sonkoly, καθηγητής Ιστορίας και πρόεδρος της έδρας Ιστοριογραφίας και των Κοινωνικών Επιστημών στο Eötvös Loránd Πανεπιστήμιο Βουδαπέστης, Dr. Wolfgang Merkel, διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος "Δημοκρατία και εκδημοκρατισμός" στο Κέντρο Κοινωνικών Επιστημών του Βερολίνου (WZB) και καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου, Mladen Popović, διευθυντής στο Ινστιτούτο Qumran και πρύτανης του τμήματος Θεολογίας και Θρησκευτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Groningen, και Duncan Gallie, ομότιμος καθηγητής του κολλεγίου Nuffield της Οξφόρδης και Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ